Fly-fish & -tie, Nordics, camp, outdoor & tech.

augustus 2010Monthly Archives

woensdag 18 en donderdag 19 augustus

De wekker stond op  acht uur, en op dat moment begon het ook steeds harder te regenen. We hebben ons snel aangekleed, en zijn de spullen gaan inpakken. Het liep als een geoliede machine. Eerst alles in de tent opgeruimd en ingepakt, toen de kratten en tassen in de auto. Katja en Fenna gingen zich alvast installeren op de achterbank, met het eten en de koelbox. Eelco en Jesse hebben in de regen de tent laten zakken en heel snel achter in de auto gelegd. Om half tien reden wij van de camping weg. Het eerste stuk richting Hamar kenden wij nog niet, daarna hebben wij het al vaker gereden. Onderweg in Zweden kregen wij ook dit jaar weer vreselijke regenbuien met windstoten, en ook op de brug naar Kopenhagen was het grijs, grauw en kregen we enorme windvlagen te incasseren.

Maar je hoeft niet te wachten op de boot, het gaat heel snel. Om de beurt reden Eelco en Katja en het ging heel voorspoedig, we besloten om te proberen door te rijden, en eventueel een motel onderweg te nemen. Tomtom liet ons weten dat we rond een uur of drie thuis zouden zijn. Om kwart voor tien hadden we de boot naar Puttgarden, daar hebben we hamburgers en zalm gegeten. Het eerste stuk vanaf de ferry is één baan, dus dat schiet niet echt op, daarna weer hele stukken langzaam rijden ivm werkzaamheden, afgewisseld met regenbuien. Maar het houdt je wel alert, het ging nog steeds goed. Jesse had even geslapen en werd daarna ingezet om voorin de boel te regelen als Eelco reed. Uiteindelijk waren we pas om zes uur thuis, maar het is allemaal goed gegaan, en alleen het laatste stukje op de N11 zaten we er allemaal doorheen.

Nu is de was bijna gedaan, de tent is droog ingepakt en ligt al op zolder. Ook hebben we allemaal al een echte Hollandse krentenbol met jong belegen kaas gegeten. We kunnen met veel plezier terugkijken op een heerlijke vakantie, en gelukkig hebben we ook de foto’s nog!

Dinsdag 17 augustus 2010

De Peer Gynt weg ligt hier vlakbij, en dat is ook weer een bomweg. Meestal zijn dat mooie wegen. En inderdaad een hele mooie weg. Het eerste gedeelte vanaf Kvam gaat door een skigebied. En dat ziet er in de zomer meestal niet uit, ook hier een beetje rommelig geheel. Waartussen dan ineens een beeld, of een heel mooi stuk natuur. Er liepen een paar paarden los, en natuurlijk ook schapen. Eenmaal een stuk verder, werd het rustiger en waren er alleen nog maar zomerboerderijen en vakantiehuisjes.

Even voorbij een groot meer, kwamen er twee watervallen naar beneden. Bij die ene waterval zou weer een cache liggen. Maar wat deden deGraaffers? Zij gingen natuurlijk eerst bij de andere waterval omhoog klimmen. Boven op de fjellet had je een prachtig uitzicht. Van boven weer terug naar beneden via de andere waterval, en dat hebben wij niet langs de paadjes gedaan. Het was een heel spannende tocht en uiteindelijk hebben we de cache halverwege de waterval gevonden. Het laatste stukje terug naar de auto hebben we ook maar hemelsbreed gewandeld door het moeras.

We zaten pas halverwege de route, dus eerst weer helemaal naar boven met de auto, onderweg wat koeien die de weg versperden, en toen we nog even een cache langs de weg wilden zoeken, werden we nagekeken door een stel schapen.

Het was al na zessen en gelukkig was de supermarkt in Vinstra nog open, snel boodschappen voor de pannenkoeken gedaan. Die hebben we onder de tarp (luifel) opgegeten omdat het een beetje regende.

Morgen gaan we naar huis rijden, we weten nog steeds niet of we met twee veerdiensten gaan, of dat we met de brug van Zweden naar Denemarken rijden. We zien wel tot hoever we komen.

 

Maandag 16 augustus 2010

Nu was het echt nodig dat we naar het zuiden zouden rijden. De zon scheen lekker, en het was jammer dat we in de auto moesten. Het zat al meteen tegen bij de eerst ferry, we moesten meer dan een half uur wachten.

Er hing een routetijden tabel voor een aantal ferries, en de volgende die we moesten hebben stond daar ook bij, als we er niet voor één uur konden zijn, moesten we zelfs een uur wachten. Gelukkig waren we op tijd in Kvanne. Daar hebben we vorig jaar op de camping gestaan, en de overtocht was toen echt heel erg koud en winderig. Vandaag stonden we lekker buiten en we zagen de rug- en staartvinnen van twee bruinvissen in het fjord. Toen over de Dovrefjell gereden, ook daar waren we al eens eerder geweest, en het was er nog steeds heel erg mooi. Vanaf Oppdal naar het zuiden, en vanaf Dombås hebben we gekeken naar een camping voor de laatste dagen. De meesten liggen ergens tussen het water van de Lågen, de trainrails en de weg in. Uiteindelijk hebben we camping Brendeløkken uitgekozen. We kunnen bij de Peer Gynt weg wandelen, en er kan ook gevist worden in het azuurblauwe water. De camping ligt wat verder van de weg af, en wij kijken naar de rivier en wat verdop loopt de treinrails.

We hebben de laatste zeevis gegeten vanavond, en straks gaan we even een ommetje maken langs het water.

Zoute zaken in Noorwegen

De afgelopen dagen waren we op Nothaugen camping in Vinsternes. Een toevallige samenloop van omstandigheden zoals route, weer en het feit dat we nog op het zout wilden vissen.

Na Koppang hadden we nog een vuiltje recht te zeggen namelijk 2 jaar geen grote polakken op het “zout” en dat konden we niet uitstaan. Onze aanname was steeds dat het weer ons parten speelde. Het tegendeel kan alleen bewezen worden bij normale weersomstandigheden en laten we die gelukkig dit jaar eens hebben…. en dus op de stijgers bij ponthellingen vissen vangen, en ook getijdenstromen en ineens blijkt het allemaal te werken. Makrelen, pollakken, gul  en kabeljauw komen het water uit. En dat konden we.

Veel grote en minder grote polakken, redelijk wat makreel en een flinke kabeljauw werden gevangen.

Een deel ging in de rook oven, een deel ging op de bbq, en een deel ging naar de eigenaar van de camping Hans omdat hij ons gisteravond uitgenodigd had om even bij een gezellige Noorse avond aanwezig te zijn. Vandaag hebben we nog wat gevist op het fjord vanuit een bootje. Het weer was goed alleen stond er een pittige noordoosten wind, en dat maakte het koud en lastig met een bootje driftend te vissen. Jesse heeft als schipper zijn best gedaan de boot optimaal op het water te houden en dat heeft ons de nodige vis opgeleverd zelfs als de Noorse collega’s al de aftocht hadden geblazen.

De onderstaande plaatjes geven een goed beeld van de sfeer. En als je hier ooit komt, ga ook even wandelen de omgeving is zeer de moeite waard. Wat gebleken is de afgelopen dagen, weer ofwel watertemperatuur, helder weer of niet, en wind hebben directe invloed op de visserij zowel vanaf de stijgers als vanaf de boot. Dus geen vangsten, twijfel niet direct aan je vlieg en of je materiaal. Soms zijn de omstandigheden niet ideaal.

Materiaal:

  • 350 grains zinkende lijn.
  • #10 hengel 9 ft.
  • Een streamertje met chartreuse bucktail
  • 35/100 Fluocarbon tip (metertje)

(enne een reserve real en lijn voor als je je reel in het water laat donderen tijdens het afspoelen met zoet water of je lijn in de schroef van de bb motor laat hakselen…)

Als je ooit een camera wilt kopen die ook onder water kan fotograferen, doen, het is top, mooie plaatjes en ik zou zeggen doen, maar wees op je hoede voor condens in het toestel. Het verpest je foto’s en je kan er niets meer aan doen.  Voor mij geen pentax opto ws 80 meer, het ding heeft bij kou en vocht te veel condens problemen binnen in het toestel veroorzaakt en zo op het belangrijke moment dus onscherpte door condens. Ondanks alles, een topstek en leuke plaatjes:

Zondag 15 augustus 2010

We zijn nog een dag in Vinsternes gebleven. Ten eerste was er gisteravond een gezellige avond in het “museum”, de campingeigenaar heeft in de schuur bij het water allemaal restanten gevonden van de vorige eigenaar. Hij heeft ons er eerst uitleg over gegeven, evenals verhalen van grootouders die als vrachtvaarder of visser werkten. In die schuur heeft hij een aantal mooie dingen opgehangen, en de rest ligt boven. En in die schuur was het feest. Het ging er heel gemoedelijk aan toe, de gepensioneerde dokter was erbij, maar ook een aantal campinggasten. En de jongen die ons bij de supermarkt had geholpen, was er met zijn accordeon. Een oudere man had zijn gitaar en een viool bij zich.

Ten tweede zagen we vanmorgen dat het lichter was, met een klein zonnetje maar wel veel wind. We zouden blijven en een boot huren. Eerst gingen Eelco en Katja nog een stukje wandelen, er zouden ergens Vikinggraven moeten zijn, en toen wij een oude local tegenkwamen, hebben wij het gevraagd. Blijkt deze man dus echt geen Engels te spreken. Toen in het Noors, hij begreep het, en op mijn Noorse vraag of wij daar heen konden lopen, zei hij:  Bli med (blijf bij me), en zo wandelden wij een stuk stilzwijgend achter hem aan. En toen bleek mijn vraag toch niet zo goed te zijn geweest, want heel triomfantelijk liet hij de stenen picknickbank zien, waar we al eens geweest waren. We hebben hem netjes bedankt, en even later hebben we nog met een stel jagers staan praten die daar in een tipi het weekend aan het kamperen waren, ze hadden al twee herten geschoten.

Daarna zijn de mannen met de boot naar de grote brug gevaren om er vissen te vangen.

Bij de tent was het lekker zonnig, maar de wind maakte het toch fris. Fenna heeft een paard van wol gevilt, en Katja heeft met wol weer een paar meter staan spinnen op de spintol (en meteen getwijnd!).

Na het eten heeft Eelco de meiden nog een rondje in de boot meegenomen, het klotste lekker en het was leuk om het eiland eens vanaf het water te zien.

Zaterdag 14 augustus 2010

Het is vandaag een wat minder lekkere dag, het is fris (hoewel we hier vorig jaar echt blij mee zouden zijn geweest). Eerst maar eens de weekendboodschappen gedaan en getankt. Eelco heeft getankt, en ook de flessen voor de brander gevuld. Daarna reed hij de auto weg om te parkeren. Hij kwam ook binnen om te helpen met boodschappen doen en ging kijken waar de flessen teruggebracht konden worden. Bij de kassa vroeg de jongen (die overigens uitstekend Engels sprak) of we ook hadden getankt, en voor hoeveel (hadden wij 8 liter of 50 liter getankt)? Heerlijk dat vertrouwen dat de mensen hier nog hebben.

Na de lunsj (nee ook dit is geen schrijffout, maar Noors) zijn we naar de top van het eiland geklauterd. Volgens Hans Christian (campingeigenaar) konden we een weggetje volgen totdat er in de berm een bordje Høvik Fjellet stond, daar kon je naar boven. De weg was vrij lang en we waren al bang dat we verkeerd zaten, toen er ineens een bordje stond. Er was zelfs een parkeervak! En toen volgde een enorme klim naar boven. Over rotsen, langs heide en boompjes en gelukkig kon ik zo nu en dan net doen of ik bosbessen aan het plukken was, terwijl ik eigenlijk stond uit te rusten. Boven konden we nog een stukje hoger, en toen nog een stukje. Uiteindelijk gingen we weer naar beneden, maar omdat we dat niet via de officiële route deden, zakten we zo nu en dan diep weg tussen het mos en de jeneverbesstruikjes. Het was een hele mooie wandeling, met heel prachtige uitzichten. Zo nu en dan kwam ook de zon tevoorschijn om een eilandje in het licht te zetten.

Na het eten zijn we al gaan bedenken hoe en wanneer we terug gaan rijden. Het is niet leuk om te doen, maar het moet. Morgenochtend gaan we beslissen als we opstaan, blijven we hier om nog een boottochtje te kunnen maken of gaan we richting Otta in het Gudbrandsdal?

Vliegvissen Noorwegen 2010

Drie keer is scheepsrecht dus dit jaar moet het weer meewerken.

De  plannen? Ook dit jaar ongeveer 3 weken wandelen, vissen en toeren door Noorwegen.

Na een slechte start met bergen regen onderweg komen we aan op onze vertrouwde vis en kampeer stek in Koppang.

De vliegendozen werden uitgepakt en de volgende ochtend stonden we in de Glomma. Dit keer met nog weer wat meer kennis over de rivier, de stekken en de vliegen. Dit keer hebben we voor de voorbereidingen ook gebruik gemaakt van Google maps en ander kaartmateriaal waarbij de pools in onze GPS vastgelegd werden. Moderne hulpmiddelen mogen in zo’n groot gebied ingezet worden om vlagzalmen en forellen te belagen.

Ervaring op de Glomma helpt: we zagen kleine vliegen en dus werden de parachutes in kleine maten uit onze vliegendozen gehaald. Dit leverde al snel de eerste vlagzalmen op. Ik ben inmiddels  er van overtuigd dat parachute vliegen in diverse maten voor de Glomma ideaal zijn. Gedurende de week zijn we meer gaan vangen en ook wat grotere vissen en dat heeft toch weer met ervaring te maken, juiste plekken vinden, sneller water enz. En als alle informatie op zijn plek valt en je staar in het water, hoor je de vlagzalmen smakken, of  zie je ze stijgen.

Onze kennis werd met Edward gedeeld en zo ontstonden leuke discussies over de theorie van de plekken en de ervaringen van Edward. Natuurlijk werden de vangende vliegen besproken maar ook  de Noorse cultuur, en de omgeving van Koppang. Rond de Koppang camping zijn volop mooie stekken te vinden als je van rust en natuur houdt. Tussen de eilanden kan je bevers tegenkomen en kraanvogels spotten. Onderweg kan je zomaar in een weiland een Eland zien staan. Koppang Camping is voor mij een prettige stek om te verblijven, het is er schoon en rustig, precies zoals ik Noorwegen graag zie.

Olive en gele parachutes op maatje 14 (maar soms zelf tot maat 18 of kleiner) al dan niet met een staartje zijn een goede keuze. Voor Noorse begrippen klein, maar dit leverde goed vis op. Een zware nymph kan in de diepe pools ook vis opleveren maar het vissen met een droge vlieg blijft toch het leukste.

Vrijdag 13 augustus 2010

We zijn vandaag naar Smøla geweest. Eerst met de auto over allerlei nieuwe bruggen, maar omdat we voor de vakantie al een “autopass” hadden aangevraagd, konden we zo doorrijden. De bom (tol die je voor de wegen moet betalen) wordt automatisch afgeschreven van de creditcard. Het is wel jammer dat de meeste bomstasjons nu een automaat hebben, en de kleine stations waar je gewoon geld in een envelopje kan stoppen zijn we nog niet tegen gekomen.

Bij de ferrykade stonden we helemaal alleen, dat was geen goed teken, de ferry was net 10 minuten weg, en deze ging om het uur. Achteraf een meevaller, want zowel Eelco als Jesse haalden een paar grote vissen uit het water. Ook waren er duikers aan het zoeken naar schelpen.

Op het eiland stond een stevig windje, en het was erg somber weer, jammer voor de foto’s, want het was er wel heel erg mooi. We hebben er een paar caches gevonden (voor diegene die niet weten wat dat zijn, het zijn schatten die overal ter wereld zijn verstopt, en die je kan vinden met een gps, het heet eigenlijk geocaching). Onze meest noordelijke cache vonden we op een eilandje, waar we net via een paar stenen naar toe konden lopen. Er waren een paar dorpjes gebouwd met houten huizen, pakhuizen, rokerijen en rorbue’s (vissershuisjes die je kan huren). De wegen zijn vrij smal en overal zijn uitwijkmogelijkheden, ook op de hele hoge steile bruggen, als je er tegenop rijdt, zie je niet waar je heen gaat, heel spennen

Op de terugweg nog even langs een runensteen gereden, het stelde niet heel erg veel voor, en we moesten de boot weer terug halen, dus werd het een snel bezoek.

Vanavond was er weer gerookte makreel, die het lekkerste is op een boterham met mayonaise, en een blaadje sla. Na het eten zijn de mannen weer naar de getijdenstroom gereden, daar hadden ze gisteravond hele grote vissen gevangen.

Donderdag 12 augustus 2010

We werden pas laat wakker, en we hebben er een luie dag van gemaakt. Er werden wat vliegen gebonden voor het vangen van het avondmaal. De was werd gedaan in een combi wasmachine, eerst wassen, en dan alles in de centrifuge. En dan nog eens in de droger. Wij hebben een aantal Noren zien werken, maar volgens ons hebben ze alle tijd van de wereld. We hebben nog nooit een Noor gezien die haast had!

Aan het einde van de dag begon de zon een beetje door te breken, en meteen was het tij goed voor de visvangst. Fenna en Jesse bleven vissen, Eelco en Katja gingen een stuk naar boven lopen. Het was daar prachtig, we liepen wel over de “weg”, en er stonden hier en daar huisjes. Ook een aantal zeer verwaarloosde gebouwen, maar die zijn dan gelukkig weer heel erg leuk om op de foto te zetten. Boven hebben we even op een picknickbank van steen zitten uitkijken over het fjord. Er liggen heel veel kleine eilandjes en in de verte konden we het windmolenpark op Smøla zien liggen.

Toen we terugliepen kwam Fenna ons al tegemoet, ze had een hele grote pollak gevangen, terwijl ze eerder al een makreel aan de haak had geslagen.

Woensdag 11 augustus 2010

Vanmorgen hebben we een droge tent ingepakt, volgens ons was dat de eerste keer in Noorwegen. Via een hele mooie weg langs het Vinjefjord naar Hennset, waar we voor de eerste keer deze vakantie met een veer over moesten, naar Arasvika.

Daarna nog een klein stukje naar de camping Nothaugen in Vinsternes. De camping ligt heel mooi aan de zee, het veld waar we op staan heeft uitzicht naar het binnenland. De tent stond weer snel en voordat alles was uitgepakt hadden we de “waterstekken” al ontdekt. Het is prachtig weer, keurig sanitair, internet in de tent en schaapjes met bellen naast de camping.

Eelco, Jesse en Fenna hebben alledrie al vis gevangen. Voor het eten moesten we nog wel even boodschappen doen, en we hadden nog een krap halfuurtje voordat de COOP zou sluiten. Er kwamen wel wat donkere wolken aan, dus het een en ander eerst in de tent gezet, en Eelco en Katja snel met de auto weg. Bij de COOP begon het vreselijk te regenen, van die grote dikke druppels, en toen we weer naar buiten kwamen was het een enorme hoosbui geworden. Wij hoopten dat de kinderen de stoeltjes ook nog hadden binnen gezet. Toen we terugkwamen op de camping scheen de zon daar nog lekker, en is er geen spat gevallen!

Vanavond hadden we zowel gerookte makreel als pollak uit de oven op het menu. Het rookoventje doet nu dus ook dienst als gewone oven.