Van de Pite älv naar Lulea, en verder naar Santa Claus

We waren het niet van plan, maar we hebben uitgeslapen. Het was nog steeds warm, en na het poedelen in de rivier begon het te regenen. We pakten snel in en reden verder langs de Pite älv richting de Storforsen deze keer. We kwamen een kudde rendieren tegen, de oude moeder had een grote bel om haar nek.

Bij de Bentebryteforsen gingen we aan de andere kant op het asfalt rijden, het was langs militair terrein, dus we mochten niet even uitstappen of foto’s maken. Bij de Storforsen waren we vorig jaar ook geweest, maar in de potholes en tussen de rotsen was nu veel meer water. En veel meer mensen die daar een dagje uit waren. Bij de touristinfo mochten we ons draagbare powerstation opladen, zodat we eventueel weer wild konden gaan staan. We hebben het rondje over de mooie rotsen gelopen en ons ook weer verbaasd over de enorme hoeveelheid water die daar naar beneden komt.

Daarna wilden we boodschappen doen in Vidsel, maar we waren net te laat. Dus doorgereden naar Älvsbyn waar we voor twee dagen eten en drinken inslaan. Eigenlijk waren we van plan om een wildplek te vinden, maar dat lukte niet, en omdat we al weer wat verder waren gereden, bleven we op de camping in Sikfors staan, die ook aan de Pite älv ligt. Het is weer een wat grotere camping, veel Noren met pubers, het blijkt het weekend van een Scandinavisch voetbaltoernooi te zijn. We staan tussen de caravans, en het douchegebouw is lekker warm.

Zondag gaan we naar de gammelstad Lulea, we rijden binnendoor en komen langs Kallax (ja Kallax van die vierkante kasten van Ikea ). We gaan eerst in het dorp zelf kijken, allemaal dezelfde houten huisjes, en een prachtige kerk. We halen de toeritische info op bij het VVV en zien dat we ook naar Hägan moeten, het openlucht museum. We rijden er naar toe en het is echt heel erg leuk, er lopen hier en daar wat mensen in oude klederdracht. Er is een mis in het kerkgebouw en twee meisjes zitten ergens in een kamer te breien. Ik zie een weefgetouw met een voddenkleed, spinnenwielen en dezelfde handkaarden als die mijn omie vroeger had. We gaan wat drinken in een tuin, en lopen ook de oude Lanthandel binnen.

We rijden weer verder en komen uit bij de Tiny camping van Jan in de buurt van Morjärv. Het is een klein stukje bos waar je mag staan, een mooie wc hut, en een vuurplaats dat is alles. In het meer kan je niet echt zwemmen omdat je dan eerst door het riet heen moet. Na het eten lopen we een stukje over het schiereilandje, maar we zien geen strandje, wel heel veel muggen. Als we terugkomen zit Jan (een Zweed met een Nederlandse vrouw) bij het vuur en de andere campinggasten (vooral Duitsers) er om heen, we pakken wat te drinken en sluiten aan. Het is heel gezellig.

Vanmorgen werden wij wakker van de wegrijdende campers, en wij verlaten als laatste het terrein, we stoppen nog wat geld in een envelop, dit is een zogenaamde “donatie-camping”. Op advies van Jan gaan we langs bij Vippabacken, dit is een klein restaurantje dat bestaat uit 3 kamers die vol staan met ouwe meuk. Tijdens het drinken van koffie en thee zien we onder andere opgezette beren, langspeelplaten, spinnenwielen en Sami trommels.

We rijden langs de Kalix rivier waar Eelco twee vlagzalmen vangt, en ze ook weer laat zwemmen.
We gaan op bezoek bij de Kerstman (en de Finse Artic Circle), echt heel toeristisch voor ons, en we vonden het nog leuk ook!  Eerst over een hele lange weg met bos, rechts en links, voor en achter. Tot twee keer toe een verdwaald rendier, en één keer zelfs een overstekend konijn. Daarna reden wij de grote stad Rovaniemi in. Flats en stoplichten, en deze staan niet zoals bij ons boven je, maar aan de overkant van de weg, we zijn er nog niet uit of dat juist handig is of niet.

En toen bij de Kerstman op bezoek. Het is dus echt een heel aardige man, we hebben even gezellig met hem gesproken en hij vertelde dat hij “stroepwafels” wel lekker vindt. En laten wij nu nog net een paar in de auto hebben liggen. Na ons bezoekje keren wij nog even terug met de “stroepwafels”, en we mochten nog even bij hem binnen om ze te brengen. Daarna hebben we over het terrein gewandeld, de vele souveniershops bezocht en nóg een huis gezien waar de Kerstman audiëntie hield (?). Het postkantoor waar alle brieven binnenkomen konden we ook bekijken, maar de rendieren waren al aan het slapen toen we die wilden bekijken. Ook de winkels van Marimekko, Ittalli, en Pentik bekeken. Mooi design en bij Marimekko heb ik een tasje gekocht met de karakteristieke bloemen. Op de terugweg reden we zo van de snelweg een parkeergarage van een groot winkelcentrum in, waar we even moesten vragen naar de supermarkt.
Het begon te regenen en we zijn doorgereden tot we even voorbij Pello op de Arctic camping kwamen. En laat die nou een Finse sauna hebben! We hebben er een uur gebruik van gemaakt, we konden afkoelen in de grensrivier . De sauna in Finland, de overkant is Zweden, het was weer heerlijk!