We zijn weer vertrokken, woensdagochtend om 9 uur deden we de voordeur achter ons op slot voor een paar weken. Dit jaar hebben we weer gekozen voor een overtocht met de ferry Kiel-Gotenborg. De route door Duitsland ging met rijden en stilstaan, we hadden veel files vooral bij Bremen en Hamburg. Dat is niets nieuws maar nu waren er ook nogal wat ongelukken. Rond half 5 reden wij de haven in, en even later mochten we de boot op.
We hadden een mooie hut, met een groot raam en twee grote bedden beneden. Het buffet was weer heerlijk, vooral de visgerechtjes en de desserts. We moesten rond 10 uur van tafel, en gingen nog even in de bar zitten voor een drankje. Rond half 8 worden we gewekt en we kunnen op het bovendek een ontbijtje kopen, chocoladecroissants met koffie en thee.
We zijn in Zweden, maar moeten nog even wachten bij de douane, want elke auto wordt gecontroleerd, en er moet zelfs geblazen worden. Na twee uur(!) kunnen we pas Gotenburg doorrijden, richting Värmlandsgården, de camping waar we een vriendin uit de brugklas van Katja gaan ontmoeten. Zij woont al jaren in Zweden. Haar dochter en de twee kleinkinderen komen ook.
Onderweg hebben we nog wel even tijd om in Sjötorp te stoppen. Hier gaat het Götakanal het Vänern meer in, en op het moment dat wij aankomen ligt er een stoomschip in de sluis. Deze is al versierd met berkenboompjes voor Midsommar morgen. We betalen 45 cent om een uur te parkeren, precies genoeg om even rond te lopen en een Wiener te eten en wat te drinken. We rijden verder, eerst over de snelweg, later over de Inlandsvägen en overal staan de lupines langs de weg! We komen met prachtig weer aan op de camping. We hebben een fijne plek aan het meer, en als de rest komt, maken we er een Zweeds-Nederlands kampje van. Vriendin en dochter spreken Nederlands, de kleinkinderen niet. Wij verstaan een beetje Zweeds, en dat is beter dan niets volgens de kleindochter.
Met een prachtige grote volle maan op het water gingen we naar bed.
Vrijdag is het Midsommar en we besluiten om naar Gustavsfors te gaan. De tent moet even ingeklapt worden om te gaan rijden, en daarna rijden we achter elkaar de weg op. Het is een gezellig feest, kleiner dan we de vorige keer hebben beschreven, maar alles was er. Zelfs het hilarische Fiskedamm, dat hoort er echt bij. En ook volgens traditie mochten we van alle soorten traktaties eentje kiezen.
Na het feest krijgen we nog wat informatie over de ijzerwinning in het gebied en mogen we zelfs even in het Schoolmuseum kijken naar de grote brokken ijzer.
We rijden weer terug naar de camping waar Eelco samen met de dochter van de vriendin een vuurtje maken waarop worstenbroodjes worden gebakken, die we met een kop soep opeten. Daarna nog een stroopwafel en de dag is alweer bijna voorbij.
We worden zaterdag wakker als een camper van het terrein rijdt, en het blijkt al bijna half tien. Het is somber weer en het waait behoorlijk, maar we hadden beloofd om te gaan kanoën, dus gaan we na de lunch de boten ophalen. We peddelen met windje mee richting de brug, maar daar komen we niet omdat er drijvende eilandjes zijn die uiteindelijk de vaargeul versperren. We hebben het wel geprobeerd, de boten over het veen getrokken, maar we kwamen niet verder. Met flinke windvlagen peddelden we terug, Eelco en ik in de ene boot, dochter met kleinkinderen in de andere. Het was een hele leuke tocht, die we afsloten met een ijsje.
Vanavond hebben we Zweedse macaroni en de Nederlandse saus bij elkaar gedaan, en weer gezamenlijk gegeten.
Morgen gaan wij verder reizen naar het Noorden, de Zweden blijven nog een nachtje langer staan.
One Response to “Scandinavie 2024!”