Gisterochtend hebben we de tent afgebroken, in de regen en onder toeziend oog van een pad, die onder de tent vandaan kwam. We reden naar het noorden, en langs de Hoga Kusten. We vonden ze niet zo heel erg hoog, maar wel mooi. We dachten dat het misschien leuker was om aan het einde van een landtong de zee en de eilandjes te zien. Maar toen we een zijweg van de E4 namen naar Docksta, hield de openbare weg na een paar kilometers op. Nog even geprobeerd om een stukje naar de kust te lopen, maar we kwamen op een erf terecht.
Terug naar de weg, maar vlak voordat we die opreden, lonkte daar een bordje met een chocolaterie, Jeltsjes chocoladpraliner. De eigenaresse, Jeltsje, is een Nederlandse die in Zweden woont. Haar chocolade-hobby is een beetje uit de hand gelopen. En nu verkoopt ze heerlijke, zelfgemaakte ecologische bonbons . Na het proeven van een heerlijke frambozenbonbon met echte frambozen, hebben we ook wat bonbons meegenomen. Bij de haven van Kopmanholmen hebben we wat gegeten, en daarna zijn we weer de E4 opgegaan. De weg is lang en soms erg saai, soms mooi, en soms hoop je een eland te zien. En dat geluk hadden we, want tot twee keer toe stond er eentje in een weiland (en altijd aan de rand van een bos). We zijn doorgereden tot het eiland Seskaro, dat vlakbij de grens van Finland ligt.
De camping ligt aan een strandje, en we mochten de tent in de duinen opzetten.
Vanmorgen werden we gewekt door een bonte specht, die hier en daar een gat probeert te hakken. Het is lekker weer, zon met een klein beetje wind.
We hebben eerst bij een locale visser een stuk gerookte zalm gekocht, en bij de buurtsuper de overige boodschappen. Dat was ook het enige dat er te beleven is in het dorpje, het is er wel erg mooi. Wat ons is opgevallen, is dat de huizen hier behalve van hout ook van bakstenen zijn gemaakt. We zitten heerlijk op ons duin, en we hebben zelfs gezwommen in de Botnische Golf. Het water is helder en bruin, en niet zout.
Na het eten hebben we nog een avondwandelingetje gemaakt in het bos naast de camping. Nu gaat het vuur aan, Fenna heeft al het voorwerk gedaan, hout gezocht en aanmaak berkenbast van de bomen gehaald. Maar het aansteken van een goed vuur blijkt toch mannenwerk.
Voor de brei(st)ers onder de lezers!
Tijdens lange ritten kan ik natuurlijk lekker doorbreien. De ene sok is al in een vergevorderd stadium, halverwege de voet. Maar nu moet het patroon weer veranderen en tijdens het autorijden kan ik wel breien maar niet lezen. Dus verder met de tweede sok, die nu ook al tot halverwege het boord is gebreid.
Het patroon heet Twisted en staat op Knitty.com
