We pakken voor de laatste keer deze vakantie de daktent in, het is een beetjes mistig, en we gaan rijden!
Onderweg merken we dat we nog steeds aan het eland-spotten zijn op de weitjes (ondertussen schijnt de zon), maar we zien allen wat reetjes. We evalueren de vakantie, en het is weer een hele mooie geweest. Veel mooie plekken, die we niet eens meer allemaal uit ons hoofd kunnen opnoemen, zes weken is ook heel lang. En we hebben hele leuke dingen gedaan, waarvan de tocht naar de Noordkaap en de Buarbreen het meeste indruk hebben gemaakt. En wat is er fout gegaan? Bijna niets, Katja vergat een van de eerste dagen haar douchegel op een camping, Eelco deed daar twee weken langer over. Oh ja, en het lampje in de auto (motorstoring), en de grote steen die net iets te hoog was om overheen te rijden. En we hadden nog een wandeling met veel water, en graspollen die meteen inzakten als je erop ging staan, en Eelco ineens tot zijn kuiten in het moeras zakte.
We waren in het begin wel een beetje geschrokken van de drukte, maar op de terugweg in hetzelfde gebied was het weer een stuk rustiger. En storm Hans natuurlijk, maar wij zagen pas op de terugweg, wat een schade die had aangericht. Toen die langs kwam waren wij al een stuk noordelijker. De schade die we onderweg gezien hebben zoals caravans op een hoop in een hoek, was een trieste aanblik.
En onderweg op de snelweg kom je natuurlijk ook nog van alles tegen, een grote bus van de band Gluntan, we zoeken het op op Spotify en luisteren om te ontdekken dat het echte Noorse muziek is. Zo nu en dan rijd je oog in oog met een varken, die nieuwsgierig zijn snuit uit de vrachtwagen steekt. Of je komt dezelfde Subaru tegen met aardige mensen, die ook de handdoeken achterin hebben liggen drogen, en we zwaaien naar elkaar. Of de vrachtwagenchauffeur die een enorme kauwgombel blaast, die bijna in zijn gezicht uit elkaar klapt, hij moest er zelf ook om lachen.
Bij de grens worden we gelukkig niet aangehouden; In Fauske hadden we namelijk de per ongeluk benzine niet betaald, wel de broodjes en het ijs. We hebben nog gebeld, zijn een week later teruggebeld door de manager, die het wel heel bijzonder vond dat we zo eerlijk waren, dat had ze nog nooit meegemaakt. En toen kwam er een heel ingewikkelde instructie om via Vipps te betalen, want via de bank ging het extra geld kosten. Maar met Vipps betalen kunnen alleen de Noren, dus wij zouden dan een Noor moeten vragen om te betalen, en wij zouden die vriendelijk Noor dan contant geld moeten geven. De manager zou het Vipps nummer doorgeven. Maar dat is nooit meer gebeurd, en wij waren op dat moment in Zweden. Het ging om ongeveer 25 euro, maar toch.
In Hamburg hebben we allerlei kortere routes genomen om de files te vermeiden die Tum Tum suggereerde, maar het kostte ons toch heel veel tijd. Toen we eenmaal in de Elbetunnel zaten konden we weer lekker doorrijden. Onderweg hier en daar een stop om wat te eten, te plassen en de benen te strekken. En dan weer snel de auto in, daar stond de airco aan, want het was bijna twee keer zo warm als tijdens onze vakantie. Op de heenweg hadden we bijna een kwartet aan bonnetjes van de wc die je kan inwisselen, maar hoe we het ook deden, we kwamen niet meer bij die benzinepompen, zodat we ze nog steeds ergens hebben liggen. De volgende keer moeten we ze ook meteen inwisselen (maar dat zeggen we elke vakantie).
Van de warmte hadden we thuis weer profijt, want de was kon binnen een paar uur opgeruimd worden, even buiten hangen om te drogen en klaar. Een zakje wafelmix uit de auto gehaald, en ontbeten met verse wafels, om nog even het Noorwegengevoel vast te houden. Zondag hebben we meteen de druiven geplukt en tot 5 liter sap gekookt, de tent gedroogd, en alles schoon en droog opgeborgen. De auto gaat binnenkort naar de garage voor een “wellness” behandeling, dat heeft ie wel verdiend.
Lieve mensen, bedankt voor het meereizen, jullie leuke reacties, de plantjes water geven, de directe hulp toen de op afstand bediende waterklep het liet afweten voor de tuisproeier, en het meepuzzelen met de Volkskrant puzzel.
Bedankt campingeigenaars, winkeliers, en alle mensen in Noorwegen, Zweden en Denemarken die we hebben gesproken en die er voor gezorgd hebben dat we weer een heerlijke vakantie hebben gehad.
Terugdenkend bladeren we door de prachtige foto’s, kijken naar de kleine dingen die we onderweg verzameld hebben tijdens deze reis. Het was opnieuw fantastisch, zes weken wonen op 2×2 meter met om ons heen kilometers natuur.
Het temperatuur souvenir is helemaal geborduurd, de bordeauxrode kleur is heel erg warm en de paarse is heel erg koud. Elke dag een cirkeltje met de hoogste en laagste temperatuur. Veel oranjes wil zeggen dat het gemiddeld rond de 15-20 graden was, de grijze kleur was regen, gelukkig hoefde ik die na de eerste weken niet zo vaak meer te gebruiken.
En voor iedereen die het wil weten, we hebben ongeveer 9000 km gereden, via het westen om de fjordenkusten omhoog naar de Noordkaap en daarna via Zweden terug via de Dovre, de Hardangervidda en de Folgefonna naar Denemarken.
Tot de volgende keer xxx