augustus 2012Monthly Archives

Vanmorgen hebben we de hut in Fauske verlaten, en zijn we weer teruggereden naar het zuiden. En omdat alleen de E6 een snelle verbinding is, gingen we weer langs het Polarsirkelsenteret. Het was nu maar 10 graden, maar omdat we naar boven naar het ijs en de sneeuw zijn gelopen, kregen we het wel lekker warm. De snelweg oversteken is hier in Noorwegen geen enkel probleem, in de bergen heb je dan wel weer te maken met watervallen, en dat is wel een groot probleem. Eelco en Fenna hebben een dam gemaakt om over te steken. En toen kregen we te maken met weer een andere waterval. Nadat we sneeuwballen hadden gegooid, zijn we na ruim een uur lopen weer afgedaald. Na iets lekkers in het restaurant, zijn we verder gereden. Ons eindpunt was eigenlijk Mosjoen maar daar lag de camping bijna op het kruispunt. We zijn nog een stukje doorgereden, en in Grane kwamen we bij camping Haugen. We konden nog kiezen uit een kleine hut en een grote met twee slaapkamers en een echte keuken. Dat wil zeggen, er was ook water (meestal moet je dat zelf gaan halen) en een servies! En het was de goedkoopste hut tot nu toe. De foto is niet van onze hut, maar van het toiletgebouw.

Omdat we zo hadden gezocht naar een camping, waren we vergeten om langs een super te rijden. Ons avondeten bestond uit gebakken eieren met restjes, en het smaakte heerlijk in het zonnetje op onze eigen picknicktafel. Daarna wilde Eelco wel eens kijken of hij op de Vefsna een visje zou kunnen vangen. De tweede worp was raak, en Fenna en ik waren er getuige van dat hij een enorme forel binnenhaalde.

Vissen op pollak in een stroom die 40 km/h stroomt is even wennen. Zelfs mijn 300 grain lijn tegen de stroom op was in een tel gestrekt in de stroom.

Dit vraagt een andere aanpak. Vissen in de keerstromen, en niet op het hoogste tij maar als de ergste druk eraf is. Deze methode werkt succesvol je ziet je lijn mooi omlaag zinken en dan kan je hem echt omhoog strippen.

Die momenten waar ik mijn lijn en de vlieg goed kon presenteren was het ook direct vis. Je hoefde niet eens zo ver te werpen. Zoek de diepe kanten en werp langs de kant stroomopwaarts. Zolang de lijn maar de diepte ingaat en omhoog gevist kan worden.

In de keerstromen zijn volop kleinere pollakken aan het jagen en op dat moment hoef je niet heel diep te vissen en is een lichtere lijn ook goed in te zetten. Ik had er in een half uurtje een stuk of 10. De vliegen met chartreuse deze het dit keer niet echt. Oranje en mosgroen leverende vis op. Zelfs een volledig afgekloven vlieg bleef vis opleveren tot ie uiteindelijk in de kelp verspeeld werd.

Grappig genoeg was de vlieg effectiever dan de lepels en spinners die gebruikt werden en das toch wel leuk om mee te maken.

De vissen waren niet heel groot maar er zaten een stuk of 6 mooi maatse vissen tussen. De kleinere waren een 20 cm. Totaal zijn er zeker een 20 vissen uitgekomen waarvan 5 a 7 mooi maatse  vissen en dan heb je daar ook echt sport aan want die zoeken direct  de diepte en de stoom op.

We hebben lekker uitgeslapen vanmorgen, en na het ontbijt moesten we nog opschieten om op tijd bij de te zijn. Eerst zijn we via de brug naar de overkant gegaan, en het was inderdaad een immens kolkende massa water. Aan de overkant zijn we aan de zeekant naar beneden gegaan, en Eelco heeft daar een kleine en een grote pollak uit het water gevist. Fenna en ik hebben heen en weer gelopen tussen de koeien door, die liepen op het stuk land dat aan het water grenst. Toen we terug liepen zagen we allemaal visjes boven het water uitspringen, Eelco heeft daar toen nog wel een stuk of tien polakken gevangen.

Daarna hebben we naar onze meest noordelijk geocache gezocht, die stelde helaas niet zoveel voor, maar gevonden hebben we hem wel. Bij de supermarkt hebben we het een en ander voor de lunch gekocht, en we zijn de brug weer teruggelopen. Aan de overkant hadden we al een goede visplek en een bankje om te eten gezien. We zaten net te eten toen het tij weer keerde, en de stroom de andere kant opging (het fjord uit, dus de zee in). En daarbij verdween het magere zonnetje en stak er een flinke wind op. Eelco zocht een goede visplek en Fenna en Katja gingen lopend de kust verkennen. Rond een uur of vijf zijn we doodmoe naar huis gereden, waar Eelco twee mooie vissen voor het avondeten gaat klaarmaken.

Locatie informatie Fauske camping

Helaas geen vis gevangen op de nabijgelegen getijdenstroom. Er staan borden niet vissen! bleek later

Vandaag zijn we op de Poolcirkel geweest! Het was toch nog even zoeken, want er staan diverse markeringen die verwijzen naar de Poolcirkel, maar uiteindelijk hadden wij ook 66°33” op de GPS.

We hebben in een van de steenstapels een geocache gevonden, we hebben in het laatste beetje sneeuw gestaan, we hebben er wat gegeten, en zijn toen verder gereden naar de Saltstraumen. Onderweg hebben we heel wisselende landschappen gezien, weilanden met koeien, bergen en stukjes bos waar de berken eigenlijk al niet meer konden groeien, maar toch nog  bleven staan. En ook reden we langs een woeste rivier.

De Saltstraumen is de grootste maalstroom van de wereld, hier komt het zeewater met 40 km per uur door een smalle strook water het fjord in, en het gaat er zes uur later weer uit. En dat gaat gepaard met een kolkende zee. Je kan hier dan ook goed vissen, maar een leuke plek om te slapen is een beetje lastig, het zijn vooral grote dure ‘viscampings’. Daarom zijn we toch nog maar en stukje door gereden naar Fauske, waar we een leuke hut in het bos hebben. En deze keer hebben we zelfs internet in de hut. Gelukkig maar, want we waren vergeten om de schoolboeken van Fenna te bestellen en dat hebben we vanaf de veranda gedaan. Vanavond hebben we bij een pizzeria gegeten, daarna heeft Eelco geprobeerd een vis te vangen. En we zijn nog op elandjacht geweest, de vrouw van de camping zei dat als er elanden zijn, dat ze dan wel komen. Het klonk als een Noorse wijsheid, maar ze waren er in ieder geval niet toe wij er waren!

Meer foto’s van de vakantie staan hier:

https://plus.google.com/photos/104631923601219565154/albums/5769925138065013569

Vanmorgen zijn we eerst naar de Gronligrotta gegaan, één van de belangrijkste grotten van Noorwegen, én wat ook bijzonder schijnt te zijn, is dat er elektrisch licht is. We werden rondgeleid door een Noors meisje, en we zagen hoe de rivier ondergronds stroomde en een paar watervallen. Ook waren er een paar grote ondergrondse kamers, en een paar kleine stalactietjes. Het was een hele leuke tocht. Meteen daarna zijn we doorgereden naar de Svartisen. Dat is een gletsjer, maar je kan er niet met de auto komen. We moesten even wachten op het bootje dat ons naar de overkant van het meer zou brengen. Volgens de boekjes is het dan nog een tocht van 3 km. Het was een beetje druilerig, maar door het lopen hadden we het niet koud, en even later werd het helemaal droog. Het eerste stuk ging langs de enorme waterval omhoog. Boven kwam het water vanuit de rotsen naar beneden gevallen. Het zou niet lang duren voordat we bij de gletsjer waren, dachten we. Bij de waterval moesten we een vrij steil stuk omhoog, en toen we de hoek om gingen zagen we een prachtig meer. Eelco had speciaal zijn hengel meegenomen, dus ging er een speciale vlieg aan de lijn, en binnen een paar minuten zat er een mooie forel aan de haak.

Daarna zijn we langs een tweede meer gelopen, en uiteindelijk zagen wij toen we weer een hoek om gingen de gletsjer liggen. Eerst alleen het bovenste gedeelte en daarna ook het onderste stuk dat uitkwam op het meer. Toen we daar liepen, kwam er nog een ander stel, en in totaal hebben we minder dan tien mensen gezien onderweg! En dat op één van de grootste gletsjers van Noorwegen. Nadat we het ijs ook hadden aangeraakt, moesten we snel terug omdat de allerlaatste boot twee uur later zou vertrekken, en op de heenweg duurde onze tocht ook al twee uur. Je kon ook teruglopen langs het meer, maar we hadden al gehoord dat dat vreselijk nat was. En gelukkig zagen we de boot al aankomen, toen wij bij de steiger kwamen.
Op de terugweg hebben we nog wat worstjes en broodjes gehaald bij de supermarkt. En na het eten toch besloten om morgen op te breken en bij Saltstraumen een nieuwe hut te zoeken. De route kan je in zien in google op https://maps.google.com/maps/ms?msid=208973254536401258483.0004c62418f118ce03e9f&msa=0 gebruik de sateliet vieuw