Vanmorgen zijn we de camping af gereden via de andere kant, waar we richting het minidorp Gustav Adolf reden. Het dorp had een prachtige houten kerk uit 1870 met een aparte klokkentoren, en hier stonden hele mooie metalen kruisen op de oudste graven.
Daarna volgens aanwijzingen van de camping medewerker, richting Malung. Eerst over een stukje gruss, dan weer asfalt, en vervolgens weer gruss. Een hele rustige, mooie weg, met heel veel lupines en andere bloemen langs de kant. Bij een zijweg die volgens ons nog mooier zou kunnen zijn, stond een bordje. En voordat ik via onze vertaalapp had gelezen dat het een soort prive weg was, kwam een bewoner vragen of hij kon helpen. Met mijn kaart in de hand het weggetje laten zien dat wij wilden rijden, en hij vertelde hij dat het nu wel kon omdat het Midsommer was. Wij hadden geen flauw idee waarom nu dan wel, maar hij zei dat er overal “signs” langs de weg hingen. Ook vertelde hij spontaan dat we er konden vissen. En inderdaad, overal gele bordjes met cijfer- en lettercombinaties. Maar of dit nu voor een soort speurtocht was, wij hadden nog steeds geen idee. Wel waren wij alleen op de weg, met de prachtige rivier naast ons, helaas wilden de visjes niet bijten.
Bij Malung reden we echt de drukte in, we zagen weer drie Chevrolets rijden, een soort statussymbool! Leuk om te zien. We hebben boodschappen gedaan, en bij een Zweeds/Thaise vrouw een bakje aardbeien gekocht. Zij heeft mij geprobeerd te vertellen dat de munten waarmee ik wilde betalen geen geldig betaalmiddel meer waren. Ik begreep het, en gelukkig had ik nog wel een geldig briefje van 100 kronor. We hebben hier ook nog even getankt, onder de twee euro! De benzinepomp was al versierd voor Midsommer, met berkentakken. We reden verder richting Salen, de ene keer over de grote weg, de andere keer aan de andere kant van de rivier. En daar herkenden we de melkflessen en de fiets waar we twee jaar (of misschien al weer drie jaar) geleden een geocache hebben gevonden.
Op Tum Tum hadden we gezien dat er een wildkampeerplek langs het water stond gemarkeerd waar we naar toe reden. Wij waren niet de enige die dit wisten, en het stond er al vol met campers. Eelco zag nog een andere weg, hier kunnen grote campers niet komen, want het ging vrij stijl omlaag. Het eerste wasje is onderweg lekker schoon gehobbeld, en hangt lekker te drogen in de zon en de wind.
We waren de enige op deze plek, maar terwijl ik dit schreef, kwam er een auto aangereden. Dit bleken vissers, die weer zijn vertrokken. En vanavond heeft Eelco op hun stek in de Fulan nog een paar visjes (10 forellen en 1 vlagzalm) weten te vangen.
En vanuit Noorwegen kregen wij een prachtige rode lucht als toetje voor vandaag.
