Gisteravond had ik een route gemaakt, die ons over kleine weggetjes naar het nationaal park Fulufjallat zou brengen. TumTum had hier echter geen zin in, en liet ons telkens keren (en omdat TumTum Noors tegen ons praat, moeten we snu-en!). Maar op de kaart, en op Maps zagen we dat we wel konden doorrijden. Het was een prachtige weg, we hadden uitzicht op een bergpas waar nog sneeuw op lag, en we hebben langs de rivier wat gegeten en gedronken. Ook hebben we een mooie grijze haas vreselijk laten schrikken, hij maakte zich snel uit de poten toen wij langsreden.
We reden al een tijdje in het park, toen we een bord tegenkwamen. Hierop stond de tol die je moest betalen om met de sneeuwscooter verder te kunnen. Het park lag precies over de weg, en we mochten er echt niet door. Het kon ook niet want er lagen twee grote stenen.
Daarna toch maar naar TumTum geluisterd, gekeerd en richting Sarna gereden. Toen we daar de bocht om kwamen, zagen we hier en daar plukjes mensen staan, sommigen in klederdracht, anderen in feestkledij met een bloemenkrans op het hoofd. We hebben even staan wachten tot een jongetje riep: de kommer! En ja hoor, daar kwam een paard en wagen, versierd met berkentakken en bloemen, waarop vijf muzikanten in klederdracht aan het spelen waren. Ook liepen er nog een stuk of wat paarden mee.
Nadat deze stoet voorbij was, gingen de mensen op hun gemak naar het openluchtmuseum, waar de Midsommer firande gehouden zou worden (dit hadden wij gehoord van iemand met “Press” op zijn auto). Wij hobbelden mee, betaalden 50 kronor per persoon en werden van harte welkom geheten. En toen begon het wachten in de brandende zon. Maar het was een feest om mee te maken. Er was muziek, je kon lootjes kopen, frisdrank en wafels, en je kon meedoen met het vissenspel.
Dit was zo hilarisch dat ik het even ga uitleggen. Er stond een hut met een doek voor de opening waarop vissen getekend stonden, en voor die hut stond een man met een hengel. Als je 20 kronor had betaald kreeg je de hengel in je hand. Dan pakte de man het touwtje (met een knijper er aan) van de hengel en gooide dat over het doek heen. En dan komt het mooie, achter het doek zit een andere man die een zakje van de plaatselijke COOP aan de knijper doet, en het vervolgens teruggooit met een prachtige boog. En dit is niet alleen voor de kleinste kinderen, iedereen doet mee. En iedereen is ook blij met de bellenblaas, de ballon en het snoepje dat er in zit! Wij hebben hier zitten genieten van alles was op ons afkwam.
En ineens liepen er drie vlaggendragers het terrein op, met een muziekgroep erachter, en daarachter liepen vrouwen in klederdracht met een enorme slinger blaadjes en bloemen. Deze slinger werd op het terrein om een paal geslingerd, en de paal werd met veel menskracht omhoog geduwd. Hierna speelde de muziek, en zongen en dansten de Zweden om de paal. Het was ontzettend leuk om dit mee te maken.
We waren moe van het warme weer, en we zijn richting Idre gereden, daar hebben we eerder op een semi-wild plek gestaan, maar het was daar nogal druk. We zijn verder gereden, en staan nu op een prachtig plekje aan het water. Geen sauna, maar dat is niet nodig, wel lekker afgekoeld in de Storan.
One Response to “Een doodlopende weg, waardoor wij Midsommer hebben gevierd!”