Nee ik heb geen typefout gemaakt en heb niet gebreid. Een breen is een gletsjer. Gisterochtend zijn we snel vertrokken richting eiland Maloy, dat leek ons leuk om naar toe te gaan. TomTom stond geprogrammeerd, maar die ging natuurlijk over de grote weg. Wij zijn vanaf Sogndal een kleinere weg richting Skei gereden. We reden langs het Dalavatnet waar we ook een kopje thee/koffie hebben gemaakt. Daar lagen roeibootjes langs de kant, en bij een aantal was een zonnepaneel op een berk gemonteerd, zodat zij geruisloos met de fluistermotor konden varen.
We reden de Supphelledalen in, helemaal tot het einde waar we de kleine Supphellebreen konden zien. Bovenaan was de grote Flatbreen te zien. Hier lag ook een geocache die we hebben gevonden.
We reden terug naar een parkeerplaats, daar stond wel een route naar een hut, maar geen enkele andere informatie erbij. Op onze Garmin GPS zagen wij wel twee paden naar boven gaan. Wij gingen dus naar boven lopen.
Halverwege een praatje met Noren gemaakt, die ons adviseerden om de lichtere route rechtsom te maken. Ze overtuigden ons dat het daar prachtig was. Het pad was goed te volgen, soms met een trap erin. Toen we eenmaal boven kwamen, na drie uur klimmen en klauteren, was het inderdaad prachtig. Maar je kon nog een stukje verder en dan kon je nog een breen zien.
Een andere Noor wist te vertellen dat we via de hut de andere route terug konden lopen. Eerst maar naar de hut, weer een klimmetje omhoog, door een riviertje, en nog een stukje hoger.
Bij de hut zaten we wat te eten toen een jongen omhoog kwam, die vertelde dat zijn opa de hut had gebouwd, en dat het tijd werd dat hij er weer eens kwam kijken. Ook dit was weer een gezellig gesprek. Hij vertelde ook dat er vijftien jaar geleden een grote verschuiving was geweest, de natuurlijke dam was gebroken en het water was het dal ingelopen. Gelukkig geen persoonlijke ongelukken. Beneden konden wij zien tot waar de stenen waren meegesleurd.
En toen moesten we echt naar beneden. Hij was ondertussen wel wat mistig geworden, we liepen in de wolken. Koud was het niet. Na twee uur dalen begonnen de knieën van Katja te bibberen, en de laatste hoogtemeters zwalkte ze (ik dus) als een dronken tor naar beneden. Ondertussen was het al laat geworden en moesten we nog eten kopen en een camping vinden. We wilden weer graag douchen.
Bij Skei was een gloednieuwe camping Jolster Panorama, het lag prachtig aan een het meer Jolstravatnet (wel direct aan een drukke weg). Het sanitair was supermodern. Maar ook hier alleen familiedouches, met een wastafel, wc en douche bij elkaar. Bovendien was er ook een radio, waar je zelf je zender op kon zoeken! Heel fijn als je er in bent, maar als je moet wachten duurt het vaak veel langer. Het was rustig dus Eelco en ik gingen samen in de familiedouche, heerlijk warm water dat ging stromen zodra je het pasje voor de sensor hield!
En daarna meteen naar bed, want het regende ondertussen ook.
Vandaag nog maar een keer lekker warm gedoucht, goed voor de stramme spieren. En snel ingepakt voordat het weer begon te regenen. Nu niet meer naar Maloy omdat het daar de hele dag veel zou regenen. Via de Kerstwinkel in Skei naar Byrkjelo en Olden.
Onderweg hebben we bij een echte bakeri een heerlijk stuk taart gegeten. Ook hier gaan ze er vanuit dat je zelf je koffie of thee pakt, taart bestelt (en in dit geval mocht je zelf een stuk afsnijden!) en dan betaalt. Eigenlijk heel relaxed, maar we moeten er nog steeds aan wennen. Daarna was er nog een galerie, en daar vlak achter een werkplaats voor auto’s. Het was heel moeilijk om een goede foto te maken, terwijl er best mooie beelden stonden.
Voorbij Olden was een weg naar de Briksdalbreen, en die hadden we natuurlijk nog niet gezien. Een druk weggetje er naar toe, veel bussen, campers en auto’s. Aan het einde een camping/parkeerterrein, en een kaart van de omgeving. Het was een easy walk van 45 minuten naar de Briksdalbreen. Vooruit dan maar, goed om je spieren weer even op te warmen. Als alternatief kon je in een open karretje naar boven worden gereden, maar dat was onze eer te na. Het was erg druk, maar prachtig. Zo nu en dan kwam er ook een zonnetje tevoorschijn, wat op de gletsjer natuurlijk heel mooi was.
We konden ook de achterkant zien van de Flatbreen waar wij gisteren waren. Het hele gebied van gletsjers is een onderdeel van de Jostedalsbreen. En langs het pad was het woest kolkende smeltwater naar beneden. We hebben het goed gevoeld in de bovenbenen! Op de heenweg naar de gletsjer hadden wij al een paar campings gezien. Gryta leek ons de mooiste, en ook hier is het weer prachtig. Jammer dat het behoorlijk regent, we moeten nu in de tent zitten.
