Wij gaan naar Scandinavie met vakantie omdat het prachtig en rustig is, en omdat het daar meestal niet zo vreselijk warm is. Daar kunnen wij niet zo goed tegen. Vorig jaar hadden we heel veel regen, maar dit jaar is het bloedheet. We hadden dan ook wat moeite met opstarten. We hebben zelfs nog overwogen om de (toch al ruime) planning om te gooien, maar dat hebben we uiteindelijk niet gedaan. Halverwege de dag vertrokken we richting Stromsund, niet dat we daar vandaag wilden arriveren, maar als richting. Het eerste stuk over de Inlandsvagen, en bij Ratan sloegen we af. We kwamen een paadje tegen, met een bord Baltzar grottan. In eerste instantie reden we daar voorbij, we hadden ook nog een bord naar een camping gezien. Dat was niet wat we zochten, dus reden we terug op zoek naar Baltzar, de grot.
We liepen over een grussweg, met grote stenen die bedekt waren met een rode korstmos erop, het leek wel geverfd. Maar geen grot, we hadden al drie keer gehoopt dat er om de bocht iets te zien zou zijn, maar helaas. Wel stonden we oog in oog met een rendier. We gingen er toen maar vanuit dat het rendier Baltzar was, en we zijn terug gelopen naar de auto.
Na een broodje reden we verder, totdat we een moedereland met jong zagen.
Verder richting Klovsjo, rustig aan omdat er een stoplicht was voor een brug die gerepareerd werd (en werd gekoeld met een tuinsproeier omdat het asfalt te heet werd). En later moesten we wachten op een kudde koeien die op de weg liepen, en waarvan één kalfje nog even wat wilde drinken.
Daarna zagen we een bordje naar een vishut, dus…….weggetje in, en doorrijden. Na veel gehobbel en gewiebel (wat fijn dat we een 4wd met low gear hebben) kwamen we bij een houten huisje, en niet een gehoopte wildplek.
Dus weer teruggehobbeld. Toen bleek dat de rivier met brug en vishut aan het begin van de weg stonden. Eelco heeft daar nog een bronforel gevangen, terwijl ik een deel van de brug heb getrotseerd.
Terug de verharde weg op, de bageri in Klovsjo was al gesloten helaas. En vanaf dat moment zijn we een plek gaan zoeken, en dat viel niet mee. Om een lange tocht kort te vertellen, we staan nu langs een meer, op iets dat lijkt op een plek waar ze een huis gaan bouwen. Niet heel spectaculair, maar goed genoeg voor vannacht. Eelco is nu nog even het water in gegaan met zijn waadpak, ik doe de afwas, samen met de muggen.
