Nadat we het appartement hebben verlaten gaan we nog even naar het kunstwerk Drakkar, het is een houten boot, die overgaat in een draak. Gemaakt van drijfhout.
Er staat een stevige wind en zo nu en dan regent het een beetje. Daarna gaan wij de tunnel weer door, richting Ifjord. We bezoeken nog even een kunstwerk en dan rijden we langs het fjord terug naar Tana Bru, we gaan hier en daar even uit de auto voor een foto.
Soms piept de zon even tussen de wolken door. In Vadso eten we een muffin en drinken koffie/thee bij een cafeetje annex kledingwinkel, het is er gezellig druk. Wel moeten we ons telefoonnummer doorgeven i.v.m. eventuele Corona besmettingen.
Bij Tana Bru gaan we over de brug naar rechts, tanken en eten een worstje. Daarna nog even een foto bij het zandstrand van de Tana en dan langs een ander fjord en een prachtige fjell verder.
De weg (98) is een lang gedeelte gruss, ze zijn druk bezig met het leggen van waterafvoerbuizen en nieuw asfalt. Onderweg zien we steeds meer rendieren. En vlak voordat we bij ons einddoel van vandaag zijn beland, zien we een heleboel auto’s bij een verzamelplek voor rendieren.
We gaan er heen, en vragen of we mogen kijken. Dit is een heel bijzondere gebeurtenis. We staan te kijken naar het merken van de rendieren. Hier worden de rendieren gemerkt met een spuitbus, maar ook met het traditionele oormerk (een speciaal uitgesneden merk in het oor). En dit gaat op een vriendelijke manier, elke familie zoekt zijn eigen rendieren. Jong en oud door elkaar. Een wit rendier krijgt een speciale behandeling, wordt geaaid en gaat later terug in de kudde. Een wit rendier heeft een speciale mytische betekenis, maar iemand anders verteld dat zij de witte rendieren juist zou verkopen (of slachten) omdat het langzame dieren zijn, die vaak door veelvraten worden aangevallen. Het was geweldig om een keer mee te maken.
Meer informatie over het oormerken van de rendieren kan je hier vinden:
https://reindeerherding.org/herders
Daarna reden we door naar Ifjord, en reden de benzinepomp voorbij die ook camping was. Toch maar even terug gereden, en het zag er binnen heel modern uit! We hebben weer een hut omdat de prijs erg mee viel en het een leuke hut is (en omdat Katja het toch wel koud vindt met 7 graden). Achter de hut loopt de rivier. Vanavond eten we bij het café dat bij de camping hoort.
Vissen is gratis voor camping gasten, en dus met de vliegenlat hier en daar proberen. Er zouden Rusische zalmen op de rivier staan …. De eerste vis is een mooi beekforelletje en al lopend zie ik grote vissen in een sneller stuk, niet één, niet twee maar 5 stuks, zalmen? Vliegje erop, niks, hum, heb ik daar nu een klein streamertje in mijn box zitten, even proberen, weerstand, er zit iets aan, daarna nog een keer, en tjok los, dan een derde keer, en ja hoor, een grote vis zwemt naar voren, en het is waarachtig zo’n zalm. Oeps ik vis met 14/100 tip, in een ondiep snelstromend riviertje zonder net, dan maar het water in, met schoenen en al, en de vis beachen, en dat lukt. Dit is één van de duizenden vissen die optrekken en eigenlijk hier niet horen. De vis is extreem mager, en is op zijn laatste reis om te paaien om daarna dood te gaan. Verderop de rivier zie ik enkele dode zalmen langs de kant liggen. De zeearend weet ze ook te vinden en pikt ze uit de rivier, zo vertelde de camping eigenaar, een uur later zien we de zeearend voorbij vliegen kijken maar vermoedelijk had ie zijn buik vol, want hij vloog weer weg en liet de vissen liggen.
Ik heb hem schoongemaakt, morgen navragen of deze vissen ook eetbaar zijn. Er ligt en goede 1.5 kilo filet nu in de koelkast. Het vlees is wit, en de vis is wat lastiger schoon te maken door die gekke bult.
Helaas niet eten, alleen 1 week nadat ze het zoete water ingegaan zijn. De vis gaat dus terug de natuur in, en ik ben een ervaring rijker. Deze zalmen zijn een plaag en zoals ze hier zeggen, je moet de natuur het zelf op laten lossen.
We zitten nu hier:
Ifjord Camping & Accommodation
+47 908 82 814
https://maps.app.goo.gl/ADxva2ByEZc8UrnC6