Het was gaan waaien vannacht, en de tent hield het prima. Om acht uur zijn we er toch maar uit gegaan, omdat de luifels aan het klapperen waren. We hebben ons ook heel snel in het meer gewassen, en waren dus snel onderweg.
We reden niet helemaal tot aan Voss, maar gingen bij Vinje het Naeroydal in en al snel zaten we in de 11 km lange Gudvangtunnel, en daarna volgde verschillende andere tunnels, soms een paar honderd meter lang, soms een kilometer of acht. En de meeste waren mooie tunnels, de langste had in het midden een gekleurd licht. Een van de kortere tunnels had een gesloten deur, en daar moesten we met een scherpe bocht naar rechts door een nooduitgang. En een andere tunnel ging in zoveel bochten om uiteindelijk boven zichzelf te eindigen.
We reden Flam binnen, en hebben daar even geparkeerd, om ook weer vrij snel te vertrekken. Het is een klein dorpje, waar alle toeristische attracties bij elkaar komen. In het fjord lag een enorm cruiseschip, en bij de Flambanen (de trein) was het vreselijk druk. Niet ons ding, en na de boodschappen zijn we snel verder gegaan.
Daarna hadden we gelukkig weer een stuk mooie natuur tot aan de Geitryggtunnel. Op de kaart stond dat je ook de oude weg nog kon rijden, en dat was dan ook ons plan. Vlak voor de tunnel stonden heel veel auto’s geparkeerd, en wij begrepen eerst niet waarom. Toen wij de oude weg op wilden rijden, begrepen wij dat ineens wel. Het was een grussweg, maar van zo’n slechte kwaliteit dat je er niet wil rijden.
Onze auto naast een witte Jaguar geparkeerd, en de rugzak gepakt. Halverwege de oude weg lag een hut van de Noorse Toeristen Bond. En die had heerlijke wafels, en ook hier weer lekker op onze sokken rondgekeken.
We raakten er aan de praat met twee Noren en hun dochter, en de hele terugweg hebben we gezellig wetenswaardigheden uitgewisseld over Noorse hutten, levensstijl en vakanties. Wjj waren nieuwsgierig naar hun hut, zij enthousiast over onze daktent. En wat bleek, die witte auto van van hun.
Via Geilo wilden we kijken of we daar nog wild konden kamperen, maar elk weggetje ging naar een skidorp, een privehuis, of had een wegversperring.
We staan nu op een heel natuurlijke camping bij Dagali, en we hebben een eigen picknickbank met een vuurplaats.