Vandaag stond de gletsjer Svartisen weer op het programma, we zijn daar al een paar keer geweest, en deze keer wilden we het deel dat Austerdalsisen heet weer op. Ook hier zijn we jaren geleden al eens geweest met Fenna. Eerst in Mo-i-rana wat gedronken en heerlijke gulrotkaker (worteltjestaart) gegeten. Via Rosvoll naar het meer gereden, waar we het geluk hadden dat er al snel een bootje zou komen dat ons naar de waterval zou brengen.
De rugzak vol met truien, en voor de zekerheid mutsen en handschoenen voor als het koud zou zijn. Toch ook maar de zonnebrillen opgezet.
We gingen natuurlijk vergelijken met ons vorige bezoek, de waterval leek wat minder groots.
Het aantal bezoekers daarentegen was veel groter dan toen. Het weer was nu ook een stuk beter. Langs het meertje waar Eelco helaas deze keer geen aanbeet kreeg.Verder flink omhoog richting de gletjser die volgens ons om de hoek moest liggen.
En inderdaad, daar lag de gletsjer, en deze was dan weer groter dan de vorige keer. We hadden een briefje gekregen waarop nadrukkelijk stond dat we niet te dicht bij mochten komen, later zagen we dat we toch verder waren gegaan dan de borden aangaven. Het blijft een prachtig en machtig natuurverschijnsel.
Onderweg hebben we ook nog een geocache gelogd! Toen met een vaartje weer terug omdat de laatste boot om vijf uur van de steiger zou vertrekken. Het was een heerlijke wandeling, met de hele dag de volle zon. We hebben zelfs onze jacks ook nog in de rugzak gestopt omdat het te warm was.
Bij de kiosk hebben we een ijsje gehaald, en met een Nederlands gezin staan praten (en even in hun camper mogen kijken). Zij kwamen bij camping Krokstrand vandaan. Wij zijn daar toen maar naar toe gereden. Ook weer een bekende, maar nu is de weg af, en zullen we geen last hebben van drilboren in de ochtend.
