Scandinavie 2016Category Archives

Via Lappia

Vanmorgen begonnen we vol goede moed aan de rest van de Vildmarksvagen. We stopten als eerste bij de grote waterval Trappstegsforsen, zoals de naam al doet vermoeden, met een heleboel traptreden. Bij de kiosk hebben we koffie en thee met gebak gekocht, dat hadden we beter niet kunnen doen. Heel slechte koffie en taart uit de diepvries.

Vol goede moed weer een tussendoor weg genomen omdat we hoopten toch nog een stukje te kunnen wandelen. Ook hier heel veel bos, maar geen enkel wandelpad. Wel een bordje waarop stond dat er een kvarn was, en net op tijd bedacht ik dat dat een watermolen moest zijn. Het was een prachtige plek, met twee buitenovens. En ook een openbaar toilet met wc-papier (en een zachte wc bril!).

Bij Stalon moesten we een smalle weg nemen naar boven. Maar geen enkel bordje dat ons de goede richting op wees. Doorgereden naar Vilhelmina, waar we verder de E45 (Inlandsvagen) naar het Noorden nemen. We gaan via Storuman, en Sorsele, en zetten Slagnas als campingplek in de Tum-Tum, zoals wij ons navigatiesysteem in Zweden noemen. De weg is saai, we rijden dwars door de bossen, dat is natuulijk wel leuk, maar je ziet alleen maar bomen. De camping ziet er niet slecht uit, maar we willen toch nog wat verder rijden. We zetten de Blues brothers hard aan, en zingen mee. Ondertussen drinken we liters water, en moeten we snel een reep chocola opeten voordat die smelt. Het blijft 20 graden! We rijdden via Arvidsjaur, en vanaf dat stuk wordt de weg alleen maar mooier. Het heet hier de Via Lappia, we kunnen verder uitkijken, en komen ook nog wat rendieren tegen.

Voordat we onze eindplek Jokkmokk bereiken rijden we voor de Pitealven nog even een parkeerterrein op om naar het water te kijken. De rivier is enorm breed, en we zien aan de andere kant van het water campers staan. Wij gaan daar ook even een kijkje nemen, en hoeven niet lang na de te denken. Hier blijven wij vannacht slapen. Het vuur kan aan als we het koud zouden krijgen, en het verjaagt ook de muggen.

Weer 22 graden wat wind

65°57’17.1″N 19°31’05.3″E
https://goo.gl/maps/GQu5ZfCUb8U2

Eelco

26/06/2016

Scandinavie 2016

2 comments

rendier, Via Lapia, Vildmarksvagen

Vildmarksvagen

Vannacht was de lucht prachtig oranje, en roze, en paars. En het heeft ook geregend. Geen nacht om lekker door te slapen, maar vanmorgen was het droog en na het ontbijt zijn we richting Gaddede gereden. Dat heet de Wildernessroad, of in het Zweeds Vildmarksvagen. Eerlijk gezegd viel het ons een beetje tegen. Gewoon een weg door het bos, wel zo nu en dan een plekje om “wild” te kamperen. We zijn richting Norraker gereden om daar naar het Storfallet te zoeken, en zoeken was het ook. Echt goed bewegwijzeren is een kunst. Op een kaart in het dorp zagen we wel welke kant het uit was, dus de richting was niet moeilijk. En ja, onderweg kwamen we toch echt bordjes tegen. Op het moment dat wij ons begonnen af te vragen of we er misschien al voorbij waren, konden we parkeren. Stor was in dit geval niet groot vanwege de hoogte, maar door de breedte.

We hebben er even wat gegeten. Dezelfde weg terug is nooit leuk, dus via een andere weg verder gereden naar Gaddede.

Nergens kwamen we iets tegen waaruit bleek dat we er konden wandelen, alleen bomen! Langs de meren waren veel leuke plekken, maar we vonden het nog te vroeg om de tent op te zetten. Wel even met de voetjes in het water gezeten. Vanaf Gaddede reden we de fjell op, heel mooi, maar vanwege vogelbescherming mochten we alleen maar op de weg blijven. Gelukkig liepen de rendieren ook op de weg!

En toen wij zo ver waren dat we wel een plek wilden hebben, waren of de plekken al bezet, of de camping was ons veel te druk. Verder richting Vilhelmina dan maar. Bij Fatmomakke wilden we even naar de kerk kijken, dat was verder dan we dachten en de camping zag er vreselijk armoedig uit. Terug richting Grundfors waar op een bord een natuurcamping aangegeven stond. Dat leek een prima oplossing. Maar ….hoe ver we ook reden , geen camping, de weg hield zelfs op, werd een prive weg en eindigde bij een stuwmeer. We zagen nog wel een eland met jong op de weg, maar die was zo weer het bos in gerend. Dan toch maar door naar Vilhelmina, misschien dat we onderweg nog iets zouden tegenkomen. En dat is, om 23:00 uur bij Saxnas geworden, we staan nu op een stukje grond vlakbij een meer, wel langs de weg, maar die is lekker rustig. Helaas hier dus niet gewandeld, wel even stiekum gevist, en veel gezien!

Weer: 18-21 graden hoge rv wind

Vildmarksvagen, Wildernessroad

Over de Inlandsvagen.

We hadden wat moeite met slapen, omdat we de hele tijd maar mooie luchten zagen door onze raampjes. Vanmorgen werden we dan ook pas laat wakker. Daarna was het ook wennen om de tent weer in te vouwen, wat is de beste volgorde, en vergeten we niet iets? Toen we helemaal ingepakt waren, reden we weer de Inlandsvagen op.

Bij Mora hebben we alleen maar gezwaaid naar het Dalarna paardje, de foto’s hebben we al. Onderweg stak een haas de weg over, en dat was het enige dier dat we lange tijd zagen. Bij een meertje hebben we wat gegeten en een geocache gevonden. Een eindje verderop was een prachtige plek met rotsen en water. Daar moesten we ook even stoppen, Eelco voor de vissen, en Katja pakte hier nog even een geocache mee. Bij Sveg hebben we boodschappen gedaan, en een klein stukje verderop aan een meertje ons brood gegeten.

Van daar af wilden we in ieder geval tot Ostersund en liever tot Stromsund rijden. De bedoeling is om morgen en overmorgen de Vildmarksvagen te rijden en daar ook een stuk te lopen. Onderweg stak nog een vos over, een fijne afwisseling. Dit is het stuk weg met bomen, bomen en nog meer bomen. De campings bij Stromsund vonden we niet leuk, en we zagen dat een half uurtje doorrijden een camping aan het water was. Daar aangekomen bleek het een Nederlandse camping te zijn, met een enorme kennel huskies (camping I Jarvsand). We staan aan het meer, wel veel muggen en knutjes, maar met 19 graden blijven we liever nog even buiten zitten.

Eelco

24/06/2016

Scandinavie 2016, Zweden

1 comment

We zijn er weer!

Nadat wij gisteren dwars door Bremen zijn gestuurd, en in Hamburg nogal wat files hadden, konden we aansluiten in de rij bij de Stena. Omdat Zweden nu ook paspoortcontroles doet, duurde het allemaal wat langer. Het was prachtig weer, dus voor het eten konden we op het dek wat drinken en naar alle boten en bootjes kijken die voor de Kieler Woche aanwezig waren. En daarbij kwamen ook nog eens een heleboel luchtballonnen over. Genoeg te zien dus. Ook tijdens het eten zagen we weer wat bruinvissen.

Vanmorgen hebben we ontbeten op het dek, weer prachtig weer. We konden snel van de boot, maar buiten duurde het eeuwen, ook weer door die controles. Het voordeel was dat niet alle auto’s tegelijk het havengebied uit wilden rijden. Het plan is om zo snel mogelijk het Noorden te bereiken, maar onderweg ook nog wel wat uitstapjes te maken. Vandaag in de vorm van een Fikaatje (koffie/thee met muffins) bij de benzinepomp. Maar een leuker uitstapje was bij Kopmannebro, waar we even van de weg zijn gereden om bij het kanaal te kijken. En nadat we aardbeien hadden gekocht bij een supermarkt waar alle mensen met een bloemenkrans op het hoofd lopen (midsommer?), hebben we deze opgegeten bij een meertje. Daar werden we meteen begroet door knutjes, van die vreselijk kleine beestjes die enorm kunnen bijten.

We staan nu op dezelfde camping als twee jaar geleden, in Johannisholm (vlakbij Mora). En deze keer nog mooier, en rustiger. En ze hebben nu een echte naam: Steiner’s Camping en Lodge. Bij de plek aan het water staat een picknick-tafel die we hebben ingepickt en ook een grote grillplek, waar wij onze keuken van hebben gemaakt. De zon staat nog aan de hemel, maar het begint nu wel af te koelen. De daktent hebben we voor het eerst echt uitgezet om in te slapen. Het duurde eventjes voordat de tent helemaal naar onze zin stond. Maar we zijn er tevreden mee. In het volgende blog zullen we jullie laten weten hoe we hebben geslapen.