Vanmorgen begon ik met het wasritueel, dit jaar hebben we de schillen van de sapindus uit Nepal meegenomen, die doen de was voor je! Dus ik stop de was in de ton, water erbij, een paar schillen in een waszakje, een paar druppels lavendelolie en de deksel goed dichtdraaien. Onderweg schudt onze wasmachine genoeg, en aan het eind van de dag hoef ik de was alleen nog maar uit te spoelen.
Op weg naar de supermarkt in Folldal komen we een bordje Vassaga tegen, en daar gaan we even kijken, het is maar 2 km maar we nemen een verkeerde afslag en rijden naar boven. Het is hier prachtig, boompjes met een prachtig tapijt van IJslands mos. Genoeg plek om te kamperen, maar niet voor nu.
We rijden terug en de gaan de weg naar de Waterzaag in, hier ligt een geocache in een spechtengat! De zaag is heel mooi, maar de waterloop er naar toe is echt helemaal opgedroogd, dus veel werk zullen ze wel niet meer hebben.
Daarna rijden we naar Dalholen waar de weg door de Einumdalen begint. Ook deze weg hebben we twee jaar geleden gereden, het was toen ijzig koud. Nu schijnt zo nu en dan de zon, maar het wordt hier niet veel warmer dan 10 graden. Bij de tolpoort staat ook een kleine bibliotheek, dat fenomeen is hier dus ook doorgedrongen. We lunchen met een gebakken eitje, en we kunnen net voor een bui inpakken.
Bij Kjerringa, een berg, staat een stapel stenen verkleed als vrouwtje (volgens mij betekent kjerringa ook zoiets als vrouw of vriendin). Er ligt ook een cache maar het blijkt dat die nog 150 meter verder ligt. Het begint net hevig te regenen. Wij verkiezen een snelle run naar de auto.
Omdat de gps kapot is en blijft, moeten wij geocachen met de mobiel, en hier is geen bereik, dus verder ook geen geocache te doen. We rijden de route verder en komen langs de plek waarvan wij een foto boven de bank hebben. We wachten nog even totdat de zon schijnt, zodat we ook een zonnige versie kunnen ophangen. Maar dat gaat niet echt lukken. We rijden verder door het prachtige dal, en verkiezen een zijweg in te slaan. Een tijdlang lijkt het of we echt aan het einde van de wereld zijn, maar dan is daar ineens weer een boerderij. De weg stopt en wij rijden terug naar Moskaret.
Van daaruit rijden wij met regenbuien, bijna zwarte luchten, en een regenboog door naar de Solhaug camping in Enden. We hebben de hele dag gespeurd naar elanden, rendieren en mischien zelfs nog een Muskus-os, maar we zagen alleen maar schapen en koeien. Langs de weg stonden gelukkig nog een paar hertjes.
Op deze camping waren wij ook aan het begin van de vakantie, en het beviel ons goed. Lekker warm in het sanitairgebouw, goede douche en een overdekte vuurplaats.
Deze keer kwam de eigenaresse het geld ophalen toen we net hadden opgebouwd, en ‘s avonds hebben we met Elin, dierenarts uit Stockholm, kennis gemaakt. Er is hier weinig tot geen bereik, dus jullie lezen het verslag pas vandaag, als wij er een hele koude nacht op hebben zitten, maar nu echt een zonnetje hebben.
