Een paar weken geleden kreeg ik van mijn moeder twee schriftjes die van mijn opa en omie waren geweest. Mijn opa was heel secuur en heeft in het ene schriftje aan de rechterkant de route uitgeschreven, van plaats naar plaats en tijdens de reis kon de afstand worden ingevuld, en ook het aantal liters benzine dat eventueel getankt werd. Links was plek voor het dagboek.
In het andere schriftje stonden de nummers van de paspoorten en rijbewijzen, de telefoonnummers van de familie en de poste-restante adressen. Maar ook adressen van de Citroëngarages waar ze eventueel met hun Dyane naar toe konden als er problemen waren. Voorin het schriftje stond de zeer uitgebreide paklijst. Helaas heeft mijn opa de reis niet meer mogen maken, maar na zijn overlijden is mijn oma met vrienden naar de Noordkaap geweest. In het schriftje heeft ze een dagboek bijgehouden zoals opa dat had gepland.
Ook wij hebben een paklijst, een digitale. Wij nemen echter geen nylon onderbroeken, nylonkousen en manchetknopen mee. Ook de pepermuntchocolaatjes, die zij in grote getale meenamen, hoeven wij niet in te pakken. Maar wij nemen ook wel rijst en wat blikvoer mee, maar dan wat minder.
Zij sliepen in hutten, wij gaan (ijs en weder dienende) in de tent. En de route is ook anders, wij reizen met de boot vanaf Kiel naar Göteborg, en rijden via Zweden naar de Lofoten en Vesterålen. De Noordkaap is voor onze reis net iets te Noorderlijk. Maar ik twijfel er niet aan dat wij net zoveel gaan genieten als zij hebben gedaan. En jullie mogen met ons meelezen!
3 Responses to “We mogen weer!”