Vanmorgen begon het om een uur of zes te waaien, toen was het even stil, en daarna ging het steeds harder waaien. Om zeven uur zijn wij opgestaan en hebben de tent ingepakt. Het was verder prima weer. De resepjon van de Mitnattsolcamping in Bleik is heel modern en wij hebben boven ontbeten met onze joghurtjes en crakers met jam. Koffie en thee hebben we in de keuken gemaakt.
We hadden een wandeling uitgezocht, en voordat we die gingen lopen, gingen we voor de zekerheid nog even naar Andernes. Om te kijken of er vandaag misschien nog een walvis-safari zou vertrekken. We hadden ongelofelijk veel geluk, want er waren mensen niet komen opdagen, en wij konden meteen mee! We gingen met een RIB boot (omdat je daar dus echt niet zeeziek op wordt!).
Met een stralende zon gingen we de zee op, en na een tijdje bleven we dobberen om de “spuiters” te zoeken. Al snel zagen we er eentje, een prachtig gezicht. De walvis blijft een tijdje aan de oppervlakte liggen om adem te halen, en spuit dan regelmatig water uit het spuitgat. Na een tijdje duikt hij weer onder, en dán zie je de staart boven het water uitkomen. Enige tijd later zagen we weer een spuiter, en de RIB boot ging er als een speer naar toe! We zijn ongeveer twee á drie uur op zee geweest en hebben in totaal 12 keer een staart gezien. Het waren ongeveer 6 verschillende walvissen. Ze blijven ruim een half uur onder water, en komen dan weer boven. Na de tocht kregen wel een heerlijke kop soep met brood (special thanks to the crew of Sea Safari Andenes for their support to make this day happen).
Met gloeiende wangen van de zon en de spanning reden we naar het startpunt van onze wandeling naar de top Andhua. Het was een lichte wandeling (voor Noren), we gingen met een grussweg steil omhoog en daarna via een smal wandelpaadje verder naar de top. Boven geen geocache, maar wel een Turbok. Daarin schrijven alle wandelaars de datum dat ze de top hebben gehaald. En een prachtig uitzicht over de zee, en Andenes.
Daarna hebben we een stuk van de toerischtishe Andoya weg gereden. Mooi langs de Noord West kust. Onderweg begon het te regenen, en te waaien. We reden weer naar Sortland, en zochten bij twee campings, beiden waren enigszins verlaten, en bovendien zagen de hutten er wat armoedig uit. Toen besloten we om naar het Kysthotell in Stokmarknes te rijden. We doen even een luxe dagje. Het avondeten hebben we in een pub gedaan, Rodbrugga, dat in het oude kantoor (sinds ruim 100 jaar)van de Hurtigrute was gevestigd.
