Vanmorgen hebben we eerst boodschappen in Fauske gedaan. En terwijl Katja geld ging pinnen, heeft Eelco met het beetje Noorse kleingeld dat hij nog had bij een vissersboot een zak vers gekookte garnalen gekocht. Eerst een paar geproeft en de rest moest wachten tot de lunch.
Op een plaatsnaambord hadden we Sulitjelma zien staan, en op de kaart stond daar een gletsjer. Het internet gaf hier heel weinig informatie over, en wat wandelingen betreft was er maar eentje, van 520 kilometer! Toch waren we erg nieuwsgierig geworden, en zijn we de 35 km lange weg opgereden. We reden door drie oude tunnels, en kwamen bij een mijn-museum, maar we konden ook nog verder omhoog. Dat leek ons wel wat en uiteindelijk kwamen we in een wintersportgebied, veel grote huizen met twee of meer verdiepingen, waar appartementen in zaten. Hier hebben we op de par keerplaats een broodje met garnalen gegeten en een lekkere warme kop thee. Het wandelen hier wel lastig omdat er nog veel sneeuw lag. We reden terug naar het museum, er was heel veel bewaard gebleven, en we werden zeer uitgebreid geïnformeerd. Ook kregen we een Noors filmpje te zien, waarbij we koffie of thee met een koekje kregen. En wat bleek, de huizen boven waren nog van de periode dat de mijnen werden gebruikt. Daarboven werkten wel 400 mannen, die daar in de appartementen sliepen. En de tunnels waar wij doorheen waren gereden waren eerst voor een enkelspoors treintje, later in 1972, zijn ze vergroot voor de auto’s. Terugrekenend zou het best kunnen zijn dat mijn omie hier doorheen is gereden. En ook zou het heel goed mogelijk zijn dat zij eerder al eens op de camping hebben gelogeerd waar wij nu staan.
Vanavond hebben we pizza gegeten, en zijn we tot de conclusie gekomen dat we niet verder naar het Noorden gaan, maar dat we via de Kustweg 17 naar het Zuiden reizen.