Noorwegen Category Archives

16/07/2016

Noorwegen, Scandinavie, Scandinavie 2016, Scandinavie 2016

vlagzalm

Via een andere route naar Roros.

Vandaag hadden we een afspraak in Trondheim om te lunchen met Berber (van de breigroep van Katja). We moesten dus op tijd opstaan. Eelco wilde toch nog heel even kijken naar het riviertje, en binnen mum van tijd viste hij er een klein forelletje uit en even later een wat grotere zeeforel (hij was opvallend mager).

Daarna via de E6 naar Trondheim, hoewel het een autoweg is, is het toch een mooie route. Veel water onderweg, maar ook veel tolwegen. Om 13:00 uur waren wij in Trondheim, en om 15:00 uur reden wij weer terug naar Stjordal om vervolgens de 705 naar Roros te nemen.

Berber ging haar tent pakken en reed achter ons aan. We hebben een prachtige route gereden. In Selbu zijn de specifieke zwart-witte ontwerpen ontstaan voor de Noorse truien. En daar was een museum waar we dat, op de tweede etage, konden zien. De jongen vond het erg leuk om ons uit te leggen hoe het allemaal in zijn werk is gegaan. Hij wist er veel van en ook over de geschiedenis van Noorwegen. Hij kon niet breien, dus heb ik hem dat stukje techniek weer verteld. En natuurlijk heb ik een patronenboekje gekocht!

Daarna reden wij over een prachtige fjell, meertjes, en bossen. Onderweg nog een rendier in een meertje gespot, en ook weer een paar kraanvogels. We reden nu van een andere kant Roros in, ook weer een heel mooi gebied. We moeten echt weer een keer terug!

We zijn doorgereden naar Os, waar we ook vorig jaar op de camping Roste hebben gestaan. Toen onze tent net was uitgezet, kwam Berber met het eten aangereden. De BBQ aangemaakt en gezellig gegeten.

Weer 12 graden droog, met wat wind en spetters in de avond naar 9 graden

Locatie

Røste Hyttetun & Camping
https://goo.gl/maps/MUu8HDQ9PV72

15/07/2016

https://goo.gl/maps/t2DQhbhniQo

Selbu breien, Trondheim

Een mooie route

De torghatten camping viel ons erg tegen, de stroom viel steeds uit, en de douches waren koud en de wifi werkte matig. En het was de duurste camping tot nu toe! We zijn vanmorgen snel vertrokken richting Steinkjer, dat is de meest zuidelijke plaats van de kustweg 17. Voordat je daar bent, rijd je al een stukje zonder kust of fjord te zien. Wij dachten dat het een minder mooi stuk was, maar de zon kwam zo nu en dan tevoorschijn en we hebben veel gezien. Eerst maar snel naar de eerste ferry van vandaag, Vennesund naar Holm, je weet maar nooit of er genoeg plaats is. Het was meteen de laatste van de kustweg, en waar wij dachten dat dit een ongezellige overtocht was, was het zelfs een mooie boot, waar wij heerlijke wafels met jam en room hebben gegeten. Onderweg zagen wij wandelbordjes, en bij Heilhornet zijn wij de parkeerplek op gereden, wandelschoenen aan, rugzak mee en de weg overgestoken.

De tocht duurde 6.5 uur naar boven, dus we wisten al dat we ergens moesten keren. Het begon al meteen met een enorm steile klin langs de waterval. En het vervelende van de bergen is, dat al je denkt dat je op het hoogste punt bent aangeland, er een stuk verder toch een nog hoger punt is.

Na ruim een uur zijn we gestopt om te eten en te drinken. En toen moesten we weer terug, dat ging wel iets gemakkelijker, maar het is wel een beetje frustrerend als je achter je twee jongens hoort, die (op hun werklaarzen) naar beneden rennen. Terwijl wij zo nu en dan toch echt wel een boompje nodig hadden om ons aan vast te houden.

Daarna naar de Simlestraumen waar Eelco al eens eerder goed had gevangen, het was helaas dood tij, dus er was geen straum of zalm te bekennen. Eelco had een een klein koolvisje gevangen, en we vonden er lekkere bosaardbeitjes. Op de wandeling hadden we trouwens ook al bosbessen geplukt. Sommige stukken hadden nog helemaal geen bessen, en op andere plaatsen was er volop. De route kan je hier vinden.
We reden verder de kustweg 17 af, TumTum wilde ons al eerder van de weg hebben, maar wij reden eigenlijk per ongeluk door. Eerst getankt en boodschappen gedaan, en daar zagen wij een bordje Bru, met het bekende tekeningetje van een bezienswaardigheid. Bru betekent brug, en in Hammar betekent dat de overdekte brug uit 1882. Ook nog eens de langste van Noorwegen, en de langste houten van de wereld!

We reden weer verder, want morgen gaan we lunchen in Trondheim, dus dan willen we niet te vroeg op moeten staan. Maar bij Drageid stond een bordje camping, en die zag er zo leuk uit. Er stonden slechts 3 vaste caravans, en verder niets. Wij konden de tent neerzetten, de eigenaar zou in de avond geld komen ophalen. De zon begon te schijnen, en de tent staat zo dat we over het meer kunnen uitkijken. Eelco kan hier ook nog even vissen als hij wil.

Weer 10-13 graden wind 3-4 Beaufort af en toe wat regen

Locatie

14/07/2016

hammer bru, Heilhornet

Wachten op de ferry.

Gisteravond zagen wij de wolken het fjord achter de camping binnen drijven. En die hingen er vanmorgen nog steeds.

Om 8 uur lagen er broodjes in de Rorbu (het rode houten vissershuis). En omdat het druk was, zou de douche misschien geen warm water hebben. Reden genoeg om er vroeg uit te gaan. De broodjes lagen onder een theedoekje nog lekker warm te zijn, de douche was ook nog lekker warm. Vannacht waren wij een aantal keer wakker geworden omdat één van de vogels vond dat onze daktent een goede zitplaats was. En toen we de tent gingen inklappen zagen we dat ze er wat op hadden achtergelaten. Naast de meeuwen en de scholeksters is onderstaande “pjiet” vogel ook schuldig. Toen dat was schoongemaakt, reden we van de camping af. Niet naar de weg, maar even een stukje omhoog om daar de rotsen op te klauteren voor een uitzicht op de camping.

Daarna de Kustweg 17 weer op richting Bronnoysund. Eerst reden we via de hoge brug naar Sandnessjoen, en vandaar langs de Zeven Zusters. Tenminste als je wist dat ze daar waren, want alle 7 dames waren in de wolken. We hadden ruim een half uur om één van de dames te bekijken, want we wilden de ferry in Tjotta om 13:00 uur hebben. We zijn tot in haar kuiten geklommen en weer terug. Een korte maar toch mooie wandeling. Stukje bomen, stukje rotsen en wat klimwerk.

Snel naar Tjotta, waar we achter in de vierde rij konden aansluiten. Wij waren al bang dat we deze keer weer niet zouden meekunnen. Het werd 13:00 uur, en later en later. Rond kwart voor twee kwam er een hele kleine ferry aan, en inderdaad konden wij niet meer mee. Gelukkig kwam de volgende boot eerder dan gepland. Hierna moesten we een klein stukje rijden tot de volgende ferry. En die zagen we net weg varen. Ook dat duurde wel weer een uurtje, Katja aan het breien, en Eelco de steiger op om te vissen. En binnen korte tijd kwam Eelco aangelopen met een enorme koolvis van 2 kg. Onder toeziend oog van alle wachtenden heeft hij de vis gefileerd aan de waterkant, met zo nu en dan een goedkeurend gebrom van iemand die vroeg of die vis hier was gevangen.

We raakten nog wat aan de praat en hoorde dat er in Bronnoysund een Roots-festival is. Wij gingen eerst boodschappen doen, en wilden over het festivalterrein naar de auto terug. Maar we hadden ook bier gekocht, en dat mocht niet mee. Dus geen festival voor ons, er was trouwens nog niets te beleven. De camping bij Torghattan kennen we al, dus daar zijn we heen gereden. Dan hebben we in ieder geval stroom om de was te laten drogen. Het is de hele dag grijs en mistig gebleven.

Weer 12 graden wind 3-4 Beaufort

Locatie

Torghatten Camping
https://goo.gl/maps/bGKbNJvHZoQ2

13/07/2016

sevensisters, torghattan

We zitten weer ten Zuiden van de Poolcirkel.

Vanmorgen was het prachtig weer toen we wakker werden. En deze keer hoefden wij ons niet te haasten voor de ferry, we waren ruim op tijd. Aan de overkant reden wij in colonne achter de campers aan naar Jektvik voor de volgende ferry. En deze keer hadden wij minder geluk, de boot was vol en wij moesten bijna een uur wachten voordat de volgende zou komen. Eelco kon hier mooi vissen, Katja heeft weer wat naalden aan haar trui gebreid. En in het zonnetje was dat helemaal niet vervelend. De ferry van Jektvik naar Kilboghamn gaat over de Poolcirkel, we hebben deze tocht al drie keer gemaakt, maar het blijft leuk om het monument op het eilandje te zien.

En deze keer scheen er volop zon op, dat hebben wij niet eerder meegemaakt. Ook hadden ze broodjes met garnalen, lekkere thee en niet zulke lekkere koffie. We mochten als eerste van de boot af, dat reed lekker door. Eelco herkende de route en wist dat hier de mooie plek aan het water was, Hellaga. Er gaat een metalen trap richting het water, die overgaat in een betonnen trap het fjord in. En op de rotsen staan betonnen picknicktafels. Vandaag was het er druk, met vissers, met campers, en met gezinnen die op de rotsen zaten. Eelco haalde even twee makrelen uit het water om te kunnen roken. Een klein stukje verder zag hij een goede visplek en haalde daar wat kleine zeeforelletjes uit het water. Eentje ging mee als voorafje om te proeven.

Bij Nesna moesten we een krap uur wachten voor de ferry naar Levang, we hebben boodschappen gedaan en een ijsje gegeten. Het is de hele dag warm gebleven. Toen we de ferry af reden zeiden we tegen elkaar dat we maar een plek moesten gaan zoeken. En op de kaart stond geschreven dat er een camping Sjobakken is, we zijn daar even gaan kijken. En toen wij net dachten dat er geen plek meer was voor ons, kwam de eigenaar vragen wat hij voor ons kon doen. Hij heeft ons een berg opgestuurd, met een prachtige plek. Wel hebben we, voor het eerst, behalve de handrem extra aangetrokken en de auto in de versnelling gezet, nog stenen voor de wielen gelegd. We hebben uitzicht op het fjord, de ferry, bootjes en vissers. En ook zien we de makrelen en zeeforellen in het fjord. We horen de meeuwen, scholektsters en een plevier vreselijk hun best doen om zich te laten horen. Dit is ook weer echt vakantie!

Weer 21-23 graden wind 2-3 Beaufort

Locatie

Sjøbakken fiske-camping
https://goo.gl/maps/NA8pv8HGXV42

12/07/2016

zeeforel

Tunneltjes dag.

Gisteravond voor het slapen gaan zijn we nog even bij de oude zaagmolen gaan kijken, we waren hier drie jaar geleden ook, en toen waren wij al verbaasd dat zoiets zo mooi blijft. En ook nu, het hangbruggetje is nog goed te belopen, er is geen graffiti, en de zagen hangen nog ongeschonden aan de muur.
We reden de slagboom door, en de E6 op, TumTum richting Fauske. Onderweg kwamen we weer een bordje “Helleristninger” tegen, vorige keer was dat een succes, dus nu ook maar even van de weg af. Inderdaad, twee vliegen in één klap. Er waren rotstekeningen, de lijnen zijn gepolijst, zodat op die plekken geen mos of iets anders kan groeien. We zagen deze keer duidelijk twee rendieren. En niets afgezet, alleen een bordje dat het kwetsbaar is, dus dat je er niet op mag klimmen. Daarnaast was een reguleringsinstallatie, die het water uit de rivier reguleerde voor de zaagmolen. Wij denken dat het die bij de camping was, maar het kan ook een andere geweest zijn.

Onderweg hadden we weer hele mooie uitzichten, maar ook een heleboel tunnels. Dat is wel handig als je wilt doorrijden, maar jammer als je de natuur wilt blijven zien.
Bij Straumen stond op onze kaart dat wij daar in 2013 hadden overnacht, wij konden het ons helemaal niet meer herinneren, pas toen we bij de camping stonden, wisten we het. Goeie plek, maar we wilden naar boven en namen het pad naar de Siso Kraftverk. En daar mochten we niet verder, we twijfelden al, want de wolken hingen rond de bergen, het bordje Privat Vei maakte de beslissing voor ons. Bij het Kraftverk stond een picknickbank waar we even koffie/thee hebben gemaakt.

We reden Fauske voorbij, daar zijn we tenslotte al twee keer geweest, de Kustweg 17 op, naar de Saltstraumen. De maalstroom blijft facinerend, behalve het woest kolkende water dat door de smalle opening het fjord ingeperst wordt, is het ook heel druk met meeuwen. Zij jagen op de vis die boven komt, maar pikken ook graag visafval dat vissers in zee gooien.

Deze keer heeft Eelco aan de Zuidelijke kant van de brug een pollack en een koolvis voor het avondeten gevangen. En toen was het tijd om te gaan eten en een plek te bemachtigen.

We wilden wel lekker douchen, en we hadden electriciteit nodig omdat het matras nat was geworden. We hebben ook een kacheltje waarmee we dat wilden drogen. Het werd camping Kjellingstraumen, een gezellige camping. Aparte plekjes, wat ongewoon is voor een Noorse camping. We hebben weer een goeie plek uitgezocht, vlakbij het trappetje naar het fjord, en geen tenten in ons uitzicht. In de verte zien we de brug hoog over het water gaan. Het is de hele dag grijs weer geweest, en zo rond de 11 graden, gelukkig geen wind, zodat het niet al te koud is. Van de koolvis en pollak heeft Eelco mooie filets gesneden, en die traditioneel gebakken met roomboter en wat kruiden, samen met peen, en aardappelen. Zoveel vis al we op konden.

Na het eten op een bankje over het fjord zitten kijken, een kopje koffie/thee, koekje en een sigaartje erbij. In het gladde water, zien we de vinnen van een groep bruinvissen en in de verte horen we hun gesnuif. De wolken trekken langzaam op en we zien de omliggende bergen. Dat is toch echt Noorwegen op zijn best, het enige wat we misten was een mooi avondzonnetje, maar je kan niet alles hebben.

Weer 10-12 graden, bewolkt, mist en motregen 2-3 Beaufort

Locatie

Kjellingstraumen Fjordcamp
https://goo.gl/maps/2Q416EgvpT42

10/07/2016

Helleristninger, Kjellingstraumen, rond noorwegen en zweden, Saltstraumen

Het was een “flotte dag”!

Toen ik vannacht naar buiten keek, zag ik alleen maar mist in het fjord hangen. En toen we vanmorgen wakker werden scheen de zon! We hebben ontbeten op de rotsen aan het fjord. Daarna gedoucht in de mini douches, ook de wc’s zijn heel klein en zoals normaal in Noorwegen heel schoon, en ook heel warm. Vandaag zouden we naar de Svartisen gaan, een gletsjer waar we vorig jaar in de sneeuw hebben gewandeld. We reden over de kustweg 17, waar we ook vorig jaar hadden gereden. We herkenden het niet totdat we het bordje Skulpturlandskap volgden. Meestal is dat een stuk landschapskunst.

Toen we er heen reden, wisten we het weer, vanwege het weer hebben we toen verder niet gekeken. Nu was het heerlijk zonnig, en we zijn eerst een cache gaan zoeken, die zat echter aan de heel andere kant. Daarna naar het kunstwerk, het was genoemd De verlaten stad, en het zag er uit als een soort ruine van huizen. We hebben wel mooiere dingen gezien!

Op een volgende plek langs het turkooisblauwe water van de zee, heeft Eelco even staan vissen.

In Ornes hebben we getankt en in Glomfjord hebben we boodschappen gedaan. Wij waren klaar voor een nacht wildkamperen bij de gletsjer! Vlak voor de 8 km-lange Svartisentunnel moesten we van de weg af, en dan door twee tunnels zonder licht. Wat een verschil met vorig jaar, nu konden we een heel eind met de auto omhoog waar we vorig jaar door de sneeuw niet verder konden. De parkeerplaats waar wij wilden overnachten stond helaas al vol met campers. We hebben de wandeling van vorig jaar in de omgekeerde volgorde gelopen.

Op de terugweg hebben we nog naar geschikte plekken gezocht, maar niets gevonden. Eelco heeft bij een waterval nog een paar kleine forelletjes gevangen, en ze terug gezet om verder groeien.

Daarna op weg naar de Furoy camping, waar we al twee keer eerder zijn geweest. De eigenaresse herkende ons nog, we hebben ingecheckt, betaald en douchegeld gewisseld. Toen we een plekje gingen zoeken, bleek de camping wel veel voller dan voorgaande keren.
Voordat we de tent uitklapten, had Eelco de bbq al aangezet, zodat we niet al te laat hoefden te eten.

Weer 16-20 graden wind 2-3 Beaufort.

Locatie

Furøy Camping

http://maps.google.com/?q=Fur%C3%B8y+Camping+8178+Halsa%2C+Noorwegen&ftid=0x0:0x6853da3b0e9094da&hl=nl&gl=nl

10/07/2016

Furoycamping, Svartisen

De laatste dag Lofoten.

We werden vanmorgen gewekt door de koekoek (als wekker op de telefoon), de schapen en de ganzen en een dronken, snurkende Tsjech. Tijdens het ontbijt en het opruimen begon het zachtjes te regenen. Dit was niet voorspeld, maar een beetje regen kan geen kwaad. Wel jammer dat de ondertent weer nat de tas in ging. Vandaag zou de laatste dag Lofoten worden, of we moesten een hele mooie wild-kampeerplek vinden, dan bleven we nog een nachtje. Eerst reden we richting Svolvaer, Eelco heeft bij een van de straumen een makreel gevangen voor de lunch, dus moesten we ook even broodjes halen. Het was behoorlijk druk, maar ja het is ook zaterdag. Bij Kabelvag hebben we het bordje met “oude haven” gevolgd, en dat was zeker de moeite waard. Prachtige oude panden die werden opgeknapt, en ook moderne appartementen. Alles rondom een haventje.

Daarna zijn we naar Henningsvaer gereden, en met ons een hele stroom toeristen. De eenbaans bruggen naar het eiland hadden stoplichten om te zorgen dat er geen ongelukken zouden gebeuren. Langs de weg in het groen stonden heel veel tentjes, later zagen we dat het allemaal klimmers waren die daar de bergen in gingen. Het was ook een gezellig vissersdorpje maar had nu vooral veel winkeltjes en eet-tentjes. Alle stokvis-stokken waren al leeg, en dat zag er nogal rommelig uit.

De makreel moest gerookt worden, dus daarvoor zochten we een plek. En zoals altijd als je iets zoekt is het er niet. Uiteindelijk kwamen we bij een kunstwerk, de spiegels in het landschap, waar Eelco de makreel heeft gerookt. Lekker op een broodje, kopje thee/koffie erbij.

En toen was er weer zo’n moment gekomen om een besluit te nemen, wilden we nog even langs de Noordkust, of gingen we richting de ferry? De ferry van 18:00 uur was makkelijk te halen, het weer was druilerig en ongezellig, en we vonden het erg druk. Eelco ging nog even voor een visje in het fjord, en daarna reden we richting Lodingen. Onderweg pakten we hier en daar nog een fotomomentje mee.

Deze ferry hadden we drie jaar geleden ook gehad, en toen was het vreselijk slecht weer, de boot klapte op het water. Vandaag was het rustig weer, en we hadden een hele grote, nieuwe ferry.
Bij aankomst in Bognes hebben we de Tumtum naar Fauske laten rijden, maar onderweg hebben we goed opgelet of we ergens een mooi wild plekje zagen. Alle mooie plekken zijn al ingepikt door Noren die er hun hutje hebben gebouwd. Op de kaart schrijven wij onze bevindingen, en langs deze weg stond ook de camping Notvann, met de cryptische omschrijving “leeg?zaagmolen”. Gelukkig wisten wij meteen welke camping het was. De slagboom was wel dicht, maar we mochten er wel in, de douches doen het niet, maar de wc’s wel. Een prima plek, vuurtje aan, kopje vissoep gemaakt, straks nog even een klein ommetje lopen.

Weer 10-12 graden, wind 3-4 Beaufort, mist en regen

Locatie

Ferienhäuser Notvann Camping
http://maps.google.com/?cid=11418902230216141295&hl=nl&gl=nl

09/07/2016

Lofoten

Van de Vesteralen naar de Lofoten.

Gisteravvond zijn we na de hotpool, met bubbels, als een blok in slaap gevallen. En vanmorgen konden we niet wakker worden. Nadat we al onze spullen uit het hutje naar de auto hadden gebracht, en al een stuk hadden gereden, waren we nog steeds slaperig. We reden de toeristische route van Andoya, en op een rots stonden twee vuurtorens, een oude en een nieuwe. We hadden voor de vakantie het thema fyr (vuurtoren) al als foto-object bedacht om uit te werken, dus deze twee moesten op de foto.

We stapten vrolijk de auto uit, om bijna weer om te vallen van de spierpijn. We zijn toch maar even een stukje gaan lopen, en reden daarna verder richting Sortland, de blauwe stad. Veel gebouwen in het centrum waren blauw geverfd. We zijn daar even gaan kijken, en wat een toeval de vis- en de wolwinkel zaten naast elkaar. Terwijl Eelco de wolwinkel in stapte om zijn nieuwe “lepeltje” te laten zien, stond Katja bij de kassa met een wolpakket voor sokken.
Het duurde nog even voor de ferry er zou zijn, dus reden we nog een stukje door naar Rorvik waar een mooi uitzicht op de kaart stond. Onderweg kwamen we bij een prachtig strandje waar we even hebben gegeten. Koffie- en theewater wordt verwarmd met behulp van onze MSR brander, die we altijd bij ons hebben en zo al op heel wat plekjes geweest is.

Jammer dat het nu maar 10 graden is. We hadden nog tijd over, dus konden we even gaan zoeken naar een geocache. We liepen een smal paadje in, waar een uithangbordje hing met de naam van een hutje. Daar aangekomen bleek de cache in de hut te liggen, maar er zaten twee dames in de hut. Het was er echt heel gezellig, je kon er gewoon je keteltje water koken op een fornuisje. Wij moesten natuurlijk wel even uitleggen wat we kwamen doen, en raakten zo aan de praat. De cache was gelogd, en toen waren we echt te laat voor de ferry.

In Melbu was een zomerfestival dus konden we de markt op, en kijken naar een Noorse versie van Ter Land, ter Zee en in de Lucht: waterlopen in het fjord! (er was een baan met pallets uitgelegd waarover heen je naar de overkant moest lopen).

We hebben ons geamuseerd, hebben boodschappen gedaan, wat gevist en een stukje gehaakt. Op de ferry zijn we weer lekker warm geworden, en daarna reden wij naar camping Sandsletta waar we drie jaar geleden ook zijn geweest.

Weer 10-12 graden wind van 5 naar 3 beaufort.

Locatie https://goo.gl/maps/eqqhed7iGfu

08/07/2016

Lofoten, Sandsletta

Idag i natur, vandaag in de natuur.

Na het ontbijt hebben we eerst een papagaaiduiker-safari geregeld bij Sea Safari in Andenes, daar moeten we vanavond om half zeven zijn. We hebben alle tijd om vandaag een grote wandeling te maken. We zijn met de auto een klein stukje terug gereden richting Andenes, daar was een parkeerplek, en daarna moesten we door een schapenhek hadden de mensen van de camping verteld. Het pad was gemarkeerd, behalve het stuk dat naar het strand toe liep. Je kan daar wel naar beneden, maar je moest je eigen pad maken, kijk maar wat voor jullie het beste is, vertelden ze er ook nog bij. Het stuk naar boven was best pittig, we zagen geen enkele markering, maar het pad was goed. Boven aangekomen hadden we natuurlijk een prachtig uitzicht. Het track kan je hier terugzien

We dronken een kopje thee en gingen weer verder. Langs de rand van het bovenste plateau liepen we richting een volgende top, Matinden, die was 408 meter hoog. Boven hing ook weer een book-in-a-box, waar we nog net onze naam in kwijt konden.

Ook hier maar weer een kopje thee, en wat te eten genomen. Vanaf hier hoefden we eigenlijk alleen nog maar naar beneden. Het was half drie, dus we hadden tijd genoeg.De wandeling naar beneden moest langs een riviertje lopen, die waren we op de heenweg ook al over gestoken. Daar aangekomen was er inderdaad geen pad, dus Eelco heeft Katja veilig naar beneden gepraat.

Halverwege dachten we dat we er al bijna waren, maar in de bergen is het heel lastig om diepte te kunnen meten. Op het gras aangekomen, voelden we onze knieen en kuiten goed. Nu alleen nog maar over het strandpad richting de auto. Maar er was toch nog wel een heel stuk berg dat uit zee omhoog kwam, en waar wij nog oveheen moesten. Dat was een tegenvaller, het was nog een enorme klim omhoog, en daarna moet je dan ook weer naar beneden. Gelukkig hadden ze een groot touw opgehangen, zodat we wat grip hadden. Ik wilde abseilen, maar het leek er meer op dat ik naar beneden liep en een touw vasthield (vond Eelco). Toen we bij de auto aankwamen van het bijna zes uur!

In de hut hebben we heel snel wat gegeten, en spullen gepakt om mee te nemen naar de zee. We waren er mooi op tijd, en kregen van een Spaanse jongen enthousiast uitgelegd welke vogels we zouden gaan zien. Daarna werden we in de veilige pakken gehesen, en liepen we naar de Rib-boot.Voordat we gingen was duidelijk geworden dat ik echt niet zeeziek zou worden, voor alle zekerheid had ik toch maar een pilletje genomen, maar ik geloof niet dat dat nodig was. Het was fantastisch, we gingen met een behoorlijke vaart eerst richting Puffin (papagaariduiker)eiland, een groot puntvormig eiland dat voor Bleik uit de zee opreist. We zagen er honderden, nee duizenden Puffins. Sommige hadden echt zo’n bek vol visjes!

Ze vlogen heen en weer, zaten op de rots oor hun nest, en zwommen en doken in de zee. Daarnaast zagen we ook een paar zee-arenden, wat alkjes en een “kleine jager”. Nadat wij nog een keer onder een enorme wolk puffins waren gevaren, gingen wij richt het Jan van Gent-eiland.

Er zaten ook heel veel alscholvers. De Jan van Genten vlogen heel sierlijk over ons heen!

Daarna heeft kapitein Hendrik ons ook nog even op wat zeehondenkopjes in het water getrakteerd.

Het was een geweldige ervaring! De terugweg ging in een enorm snel tempo, inclusief de golven!
We hadden vanmorgen ook al geregeld dat we vanavond na de safari in de hotpool terecht zouden kunnen. We gaan ons nu snel omkleden.

07/07/2016