Het heeft de hele nacht geregend in Verdal waar onze hut staat, en het blijft ook de hele tijd regenen. We rijden snel langs het Trondheimfjord over de E6 naar het zuiden. We zijn van plan om pas te stoppen als het ook stopt met regenen. We eten een Fika onderweg en in Oppdal doen we boodschappen bij de supermarkt met de trol. We maken een broodje voor onderweg en rijden verder (het regent nog steeds en het is 5 graden). We rijden over de Dovrefjell en zien een waterig zonnetje in de verte, het zijn nu ook alleen nog maar buitjes. We gaan inderdaad stoppen, maar eerst bellen we voor een hutje in Vagamo, dan is dat vast geregeld. We pakken ons warm in, met mutsen en handschoenen want we gaan weer naar Snohetta, en er staat een snijdend koude noorderwind. Het zou leuk zijn als we weer muskusossen konden zien. Het valt ons op dat er nu bordjes langs het pad omhoog staan, of je voorzichtig wil zijn met de begroeiing, dat je absoluut je hond aan de lijn moet houden, en dat het beter voor de natuur is om op de paden te lopen. Jammer dat dat nodig is, maar het zijn wel vriendelijke bordjes. We zien geen ossen, geen rendieren maar wel schapen.
We rijden via Dombas naar Vagamo en onderweg ziet Katja een eland in de bosjes staan. Het is een lange weg en we kunnen niet keren, deze eland is alleen voor Katja! Het hutje op de Smedsmo camping is lekker oud maar wel schoon, en deze keer kunnen we op dezelfde hoogte slapen in de onderste bedden van de stapelbedden.
Als we opstaan schijnt de zon, maar het waait nog wel hard. We kijken eerst rond in Vagamo waar ook Munch zijn sporen heeft liggen. Er is een Munch wandeling, en je kan met je hoofd in het schilderij van de Schreeuw. Dat doen we niet, we gaan wel even kijken bij Ullinsvin en Jutulheimen. Twee mooie plekjes met prachtige houten gebouwtjes met de hier gebruikelijke daken met begroeiing er op.
Dan rijden we over weg 51, eerst komen we langs het skigebied van Lemonsjo, er staat zoveel wind dat er golven op het water staan. De volgende stop is de Riddersprenget, hier waren we al eerder, maar toen was het heel slecht weer. Nu staan we met een zonnetje boven aan de prachtige kloof. We lopen nog een stukje verder, langs de kolkende Sjoa beneden ons. Als ons pad wel erg drassig word, gaan we terug.
Verder komen we bij een parkeerplaats vlakbij een houten brug. We steken die over en lopen een stukje van de Hulderstigen, een natuurpad. We lopen deze een stuk af tot een prachtig meer en keren dan weer terug. Eelco probeert te vissen, maar er staat teveel wind.
Verder naar het zuiden rijden we de fjell op rijden. We zijn zeer verrast als we hier de Jotunheimen kunnen zien, het is een prachtig landschap en zo nu en dan stappen we even uit voor foto’s of een klein stukje lopen. De vorige keer was het zo mistig dat we niets van al dit moois hebben gezien. Bij een hut drinken we wat met een wafel, en bespreken we een hut in Fagernes. Een prachtige hut met stromend water, en we kunnen zelfs de bedden tegen elkaar schuiven!
We worden wakker met een zonnetje, trekken de zwemspullen aan en gaan ons wassen in het meer. Het is koud, maar heerlijk verfrissend.
Na het ontbijt pakken we snel in en rijden we rijden een klein weggetje op naar het noorden, waar we hopen een wandeling te kunnen maken. Dat kan, we klimmen de Jomfruslettfjellet op. Het eerste stuk nog langs wat huizen, en dan verder door het bos waar de boompjes steeds kleiner worden. Tenslotte komen we op de fjell waar we een prachtig uitzicht hebben op de Jotunheimen. We lopen dezelfde weg weer terug, en rijden met de auto richting Zweden.
We gaan vandaag een heel stuk rijden naar Varmlandsgarden, een camping waar we eerder zijn geweest. We kunnen daar kanoën en ze hebben een sauna. Bovendien kunnen we dan van daaruit in een keer naar de boot rijden. Onderweg komen we in een van de dorpjes een prachtig winkeltje tegen. Vol met oude spulletjes en snuisterijen, en ze hebben er koffie en thee met zelfgebakken cake. Precies op het juiste moment.
We rijden naar het Mjosa meer waar het vreselijk druk is met verkeer, de brug over bij Moelv, een stuk over de E6 tot aan Hamar. Verder via de 25 naar Elverum en dan via kleinere wegen richting Zweden. Op de kaart staat dat de overgang naar Zweden gesloten is, maar zowel TomTom als Google maps sturen ons via dezelfde weg. En geen probleem, we rijden zo door. Het is een hele mooie weg, en we zien overal campings en wildplekken, goed om te weten voor een volgende vakantie. Het begint al donker te worden als we de camping op rijden. We maken snel eten op de grote tafel buiten, en daarna zetten we de tent op. Ik zit nu in de grote ruimte binnen te typen.
We worden wakker met een zonnetje op de tent, we wringen ons in de kleren (liggend op de matjes), en gaan ontbijten en even bij de receptie laten weten dat we er zijn. We douchen, maar zien dat we morgenochtend even naar het andere meer van de camping moeten lopen waar we makkelijk het water in kunnen. Omdat de tent bijna op een paadje staat, tillen we um op met alles erin, en verhuizen we naar de andere kant. De andere tenten zijn vanmorgen verdwenen voordat wij wakker waren.
In Hagfors gaan we aan de Fika en doen we boodschappen. Vanmiddag gaan met met een kano het meer voor de camping op, het is zonnig en we maken een rondje over het meer. Langs de glamping tent op het eiland voor de camping. Dan komt er een hele donkere wolk aan, en begint het te waaien. Het water wordt donker en we peddelen snel naar het eiland waar een gapahuk staat. Voordat we de kano uit zijn, is het al weer droog. We eten even een broodje en gaan verder onder de brug door. Katja klautert de kant op, en na de brug de kano weer in. We varen nu aan achterkant van de camping waar ons tentje staat. We zouden door kunnen varen naar een ander meer, maar er liggen veel stukken met veen. We hebben geen zin meer om daar doorheen te moeten ploeteren, en gaan dezelfde weg weer terug. We blijven nu alletwee in de kano onder de brug door, en net als we de hoek om gaan, begint het weer te waaien, ook weer met een donkere lucht. We peddelen snel door, en als de kano weer op zijn plek ligt en wij bij de receptie zijn, begint het met dikke druppels te regenen. Ook deze bui is snel weer over, we maken voor de laatste keer onze campingsalade van aardappels met lekker veel groenten. Het is een prachtige avond, deze laatste vakantie-avond, windstil en een mooie zonsondergang. Het vuur gaat aan, de campingkat kwam ook nog even langs en straks stappen we ons kleine tentje weer in.
De allerlaatste dag, we gaan eerst zwemmen, helaas laat het beloofde zonnetje het afweten. Het wordt dus een snelle dip. Na het ontbijt pakken we het tentje in, en gaan op weg naar de boot in Gotenburg. We hebben ruim de tijd, en in Zweden hoef je weinig rekening te houden met files onderweg. De eerste stop is bij een konditorei in Kristinahamn. Na het pistache kaneelbroodje kochten we ook wat verse broodjes voor de volgende stop. Dat werd Sjotorp, een plaatsje waar een sluis in het Gotakanal is. We zijn even rondgelopen om de benen te strekken, en reden verder. De laatste stop was zomaar geprikt op de kaart, en viel onverwacht leuk uit. Het was bij de oude Naas fabrieken. Het is nu een hip hotel, bruidslocatie, wellness en winkelproject. Vroeger werd hier katoen gesponnen, de fabriek is gebouwd met bakstenen. Dit was (en is nog steeds niet) gebruikelijk in Zweden. Daarom hadden ze ook een eigen steenfabriek. Het hotel was voor ons een beetje te sjiek, maar bij het Kafe, in de serre hebben we gezellig wat gedronken. Op de stoelen wollen kussentjes, en wollen accessoires uit het winkeltje dat in een van de fabriekshallen was gevestigd.
En dat was meteen het laatste uitje, de boot is werkelijk propvol, en het ziet er niet naar uit dat onze binnenhut naar een buitenhut omgewisseld kan worden. Straks gaan we genieten van het dinerbuffet, en morgen rijden we naar huis!