De plek waar we net zijn neergestreken kennen we van een aantal jaren geleden. Het was de eerste gereguleerde wildplek die we aandeden. Deze vakantie hebben we dus meer van deze plekken gevonden. Je staat niet op een camping, maar er is wel een toalett (buitenwc, met een gat in de grond) en een afvalbak. Deze ligt langs de rivier Pite, die naar Pitea stroomt. We hadden nog net een plekje want het is erg druk. Maar dat wil niet zeggen dat we naast de grote witte campers hoeven te staan, er zijn allemaal kleine plekjes.
Vanmorgen na ons ochtendritueel in de rivier, moesten we de tent snel inklappen omdat er een onweersbui aan kwam. Daarna konden we nog even rustig ontbijten. We reden richting Arvidsjaur, toen we langs de weg een klein bordje zagen met bageri (bakker). We reden de E 45 af, en na eerst een onbewaakte spoorweg over te gaan (inlansbanan) werden we na een aantal kilometers een ecopark ingestuurd. Aan het einde bij een meer, lag de bakkerij. Een vrouw had hier haar droom laten uitkomen, eerst deed ze iets met sneeuwscooters, maar toch wilde ze liever verder met een bakkerij. Mooi verhaal, fijne moderne omgeving, en geen jaren ‘70 uitstraling zoals je hier veel ziet. En heerlijke bullar gegeten, bovendien had ze hier hout liggen, waar we wat van mochten meenemen voor een vuurtje.
Vlak voor Storuman hebben we bij Stensele op een schiereiland wat te eten gemaakt. En daarna reden we verder via Sorsele naar Arvidsjaur waar we boodschappen hebben gedaan en getankt. Daar zagen we ook een paar rendieren, die rustig langs de straat in het gras liepen.
Onderweg regende het regelmatig, geen kleine buitjes, maar behoorlijke plensbuien. We hebben diverse scenario’s bedacht (een hut nemen, of zelfs hotel Lapponia, maar uiteindelijk wilden toch zo graag naar deze plek, dat we zijn doorgereden.
