Eelco had gisteravond nog een vlagzalm gevangen en gerookt, dus we gingen aan de late kant naar bed. Voor vanmorgen hadden we de wekker gezet, omdat het zou kunnen gaan regenen. Na een koude nacht hebben we eerst ontbeten, en toen de lucht er nogal dreigend uit ging zien, hebben we in een sneltreinvaart de tent ingeklapt. Daarna zijn we gaan douchen, en toen we wegreden naar Roros, begon het te regenen. Ook al zijn wij daar al meerdere keren geweest, het blijft een ontzettend leuk en gezellig stadje. Vandaag was het er ongelofelijk stil. Het was nogal vroeg, maar er waren ook nauwelijks toeristen. Eerst even een rondje door de brede en de smalle winkelstraat, helemaal naar “boven” tot aan de Smelthytta, het museum over de kopermijnen, en de kerk.
Bij de bageri hebben we netjes op een meter afstand staan wachten totdat we onze bestelling konden doen. ook hier zijn de terrassen uitgebreid en we hebben het lekkers voor de bageri kunnen eten en drinken.
Vanaf Roros wilden we naar het Noorden rijden, de meest logische weg is de E6, maar dan moet je bij Trondheim veel tol betalen, en bovendien zit je dan de hele tijd op de snelweg. Wij kozen de weg via Selbu, ook die hebben we vaker gereden, maar niet vanaf deze kant, dus het lijkt weer helemaal anders. Onderweg een paar stevige regenbuien, en tussen de buien door, en soms midden in een bui ook een paar geocaches gevonden. Bij een visplek voor gehandicapten hebben we de vlagzalm op brood gegeten, en heeft Eelco nog even in de Nea gevist.
Bij Stjordal reden we toch echt de E6 op, even een stukje doorbijten aan het eind van de dag. We weten eigenlijk nog niet waar en hoe we verder zullen rijden, en vanuit Steinkjer kan je meerdere kanten op. Dus daar in de buurt een camping gezocht. De naam was niet erg hoopgevend, Gipling camper/caravan en vrijetijdscentrum, maar we hebben gekozen voor de ligging. We reden Steinkjer uit, en over een mooie brug, die ons zeer bekend voorkwam. Maar hier konden we toch echt niet eerder zijn geweest, dachten we. Vorig jaar zijn we ten Noorden van het Trondheimfjord naar Orkanger gereden. En ja, toen reden wij ook over deze brug! Uiteindelijk kwamen we bij een groot park met heel veel “winter”plekken, maar geen resepsjon. We zagen heel toevallig een bordje met camping ved sjo (bij de zee), en daar was de eigenaar aan het maaien. Hij sprak nauwelijks Engels, maar samen kwamen we er we, en voor de stroom werden twee haspels uitgerold. En nu staan we weer op een grandioze plek aan het fjord!
