Vrijdag vertrokken we rond 9 uur, na een zeer snelle pitstop bij de garage voor de bandenspanning, reden we naar Kiel. De eerste grensovergang van de vakantie zit er op! Vrijwel zonder files, dankzij TomTom die ons een paar minuten liet omrijden om een file van 1 uur te omzeilen! We waren ruim op tijd bij de ferry, waar we op het dek konden zitten met wat te drinken. Bij het wegvaren zagen we natuurlijk de kano’s, de marine boten, de onderzeeer en de oude zeilhaven. Maar ook zagen we twee bruinvissen, die al snel weer onder water verdwenen.
Na een heerlijk diner-buffet hebben we goed geslapen, de zee was dan ook zo glad als een spiegeltje. We werden om half acht door de kapitein gewekt, na het eten even een rondje door de regen op het dek. En daar schoot ineens een zeehond met zijn koppie boven het water uit. Daarna hebben we nog even staan praten met de vrouw achter de bar, zij werkt er al 19 jaar, en ondertussen is zij voor ons het gezicht van de Stena Scandinavica geworden.
We mochten snel de boot af, en reden om ongeveer 12 uur bij Svinesund de grens van Zweden naar Noorwegen over. Deze keer over de oude brug, omdat er een ongeluk was gebeurd.
Bij Espa stopten we voor de min of meer verplichte tank- en plaspauze, omdat ze daar heerlijke bollen verkopen! Met een kop thee, een kop koffie en een zak met vanille/creme en chocoladeboller reden we weer verder. Via Elverum naar Trysil.
Onderweg hadden we regen, een beetje of een heleboel, maar het is niet droog geweest. We hadden geen zin om uit de auto te gaan, dus hebben we zo nu en dan een stukje grussweg genomen, die evenwijdig aan de snelweg liep. Ondanks alle waarschuwingsborden dat elanden de weg konden oversteken hebben wij er nog geen een gezien.
Op de hyttegrend van Trysil hebben we een hut voor twee dagen geboekt. Vanavond hebben we dan ook echt vakantie gevierd met een pizza bij Bobboos in de stad. Daarna regende het niet echt heel hard meer, dus konden we ook nog een ommetje maken.
