Vannacht hadden we ons lekker ingepakt, en hebben heerlijk geslapen. Om zeven uur kwam er een schaap langs, en om acht uur ging onze wekker.
Het is vandaag de laatste echte vakantiedag. Eerst maar lekker ontbeten, met een eitje, dat we hebben laten schrikken in de sneeuw.
Bij een bageri hebben we het weblog gepost van gisteren onder het genot van wat lekkers natuurlijk. Verder richting Hardangervidda, want daar wilden we nog wandelen. Veel tunnels, in diverse lengtes en maten, met rotondes en over elkaar heen.
Uiteindelijk kwamen we bij Eidsfjord, waar de bomen nog steeds gebreide stammen hadden, en waar we boodschappen hebben gedaan.
De weg was behoorlijk druk, en bij de eerst “attractie” de Voringfossen, een enorme waterval, was het vreselijk druk met toeristen. Dit zijn we niet gewend, dus reden we snel verder. Overal langs de weg staan al metershoge sneeuwstokken klaar voor de winter. We wilden ergens een wandelpaadje nemen, maar we zagen niet zo veel wandelbordjes.
Op één van onze kaartjes stond dat ergens een ruïne moest liggen. Dat wandelingetje hebben we gemaakt, en inderdaad kwamen we bij een ruine.
Ondertussen hadden we al een paar keer een bui over ons heen gekregen. We zijn verder gereden richting Geilo, en toen naar het Zuiden. Morgenavond moeten we op de boot naar huis. We zijn net zo ver afgezakt totdat we morgen nog maar 6 uur hoeven te rijden, en staan nu op camp Uvdal. Natuurlijk weer naast een rivier!
Dit is het laatste echte weblog van deze vakantie, ik zal nog een afsluitend verhaal schrijven als we weer thuis zijn.
