Dit jaar, voor het eerst sinds jaren, hadden we weer eens gasten, en dit keer in onze tuin.
Eén van de nestkastjes kreeg interesse van een stel pimpelmezen, en we waren benieuwd of ze hun intrek in het kastje na de koolmezen een jaar of vijf geleden.
De interesse was na enige tijd weg, de mezen leken letterlijk “gevlogen”. De krant wist te melden dat het voor de vogels een moeilijk jaar was door de koude en natte voorjaars periode.
Na een korte inspectie van het nestkastje (met eigenlijk de gedachte om het kastje maar schoon te maken), bleek dat de eitjes warm waren van de zon, of van de mezen in het kastje.
Snel het kastje weer gesloten en teruggehangen, hebben we dan toch zitten slapen? En daarna stilte, geen geroep van de mezen totdat …
Een drukte van belang rond de kast, heen en weer gevlieg, de mezen hippen onrustig op de takken in de boom als er een kat over de schuur loopt. Ik kan de eerste plaatjes schieten van de ouders die duidelijk iets te doen hebben, insecten vangen. Dat kan maar een reden hebben, ook in het nestkastje een hoop gepiep als de ouders in de buurt zijn.
Vervolgens wordt de kast schoongehouden zakjes met vuil worden in hoog tempo verwijderd. Ze hebben het er maar druk mee.
En vandaag, tja vandaag hadden we een bijzonder moment, we konden vanochtend de eerste mezen zien uitvliegen. Snel zochten ze een plekje in de haag, in een boom, en ergens laag tussen de kruisbessen om zich nog steeds door pa en ma te laten verzorgen. De natuur even heel dichtbij…….
