Op donderdag wilden we naar een ander deel rijden, dus noordelijk richting Drevsjo. Halverwege kwamen we bij de Bittermarka, waar ook loipes waren gemaakt. We hebben een app waarin je kan zien waar de loipes zijn, en hoe lang geleden ze zijn gemaakt, tot op het uur nauwkeurig. We moesten eerst over een bomweg naar boven, hier en daar al helemaal schoon, maar op sommige plekken nog een laag sneeuw en ijs. En ook nu weer kwamen we weer goed boven. De auto mocht op de parkeerplaats van de hutten blijven en wij gingen te voet verder. De sporen waren nog wel te zien, maar er was al een tijdje niet meer op gegleden, wel was er een vers sneeuwskooterspoor. We hebben een tijdje door de witte, stille wereld gelopen tot aan een bevroren meer, waar we ons brood hebben gegeten. Met de gps zijn we verder terug gelopen via een grussweg waar ook nog sneeuw op lag.
Na de wandeling zijn we doorgereden naar Drevsjo en de Isterfossen, onderweg zagen we rivieren die nog volledig bevroren waren, maar ook riviertjes zonder ijs, en we zagen ook ijsschotsen. Het was mooi om te zien. We hadden alleen wel gehoopt dat we hier rendieren en/of elanden zouden tegenkomen. Tijdens de zomer lopen ze gewoon over de weg, maar nu hebben we geen enkel wild dier gezien. Terug naar Trysil voor de boodschappen.
Vrijdag gingen we naar het skigebied Fulufjellet, waar echt helemaal niets te doen was. De piste lag er nogal ijzelig bij, en het had de nacht ook niet gevroren, dus kon er geen sneeuw gemaakt worden. Er was niemand, het restaurant was wel open, maar de uitbater was aan het stofzuigen. We kregen wel koffie en thee, en om een uur of 12 zou er nog een groepje skiers komen. Gelukkig kwam een sneeuwskooter naar beneden, zodat we toch nog iets hadden om naar te kijken. We zijn een klein stukje de loipe op gegaan, maar we maakten met onze schoenen nogal grote sporen in de sneeuw, dus zijn we terug gegaan. Om de dag toch een beetje feestelijk af te sluiten, hebben we pizza gegeten bij Bollos, de plaatselijke pizzabakker.
Toen we zaterdag de gordijnen open deden, scheen de zon volop. Gelukkig want we wilden deze keer naar het natuurpark Fulufjellet, en we hoopten op een taartje of op zijn minst een lekkere wafel. Helaas was alles nog gesloten, maar we konden er wel wandelen. We liepen naar Njupeskar, de grote waterval, die nu nog bevroren was. Bij de waterval mochten we niet verder, dus gingen we dezelfde weg weer terug, nu met onze spikes onder de schoenen, het was nogal glad onderweg. Het was een hele mooie dag, en na het avondeten hebben we vast de meeste spullen ingepakt.
En op zondag was de vakantie over, we hebben de auto ingepakt en de hut schoongemaakt, terwijl er dikke vlokken sneeuw vielen. Tot aan Elverum hebben we sneeuw gehad, daarna werd het natte sneeuw, en nog later regen. Omdat we ruim op tijd weg waren gereden, hadden we onderweg nog tijd om ergens iets lekkers te gaan eten. En bij Grebbestad gingen we de snelweg af, om de toeristische kustroute te volgen. In het het kustplaatsje was een hele goede bakkerij waar we voor de laatste keer een fika konden doen. We reden een stukje verder over de kustweg, en gingen daarna verder via de snleweg richting de boot naar Kiel. De overtocht was zoals we gewend zijn, we hebben lekker en heerlijk relaxed gegeten. Maandagochtend reden we snel de boot af en de rit verliep ook lekker vlot, zodat we op tijd thuis waren en rustig konden uitpakken.
