De regen viel eigenlijk best mee vannacht, maar het was toch fijn in ons hutje op de camping van Koppang. Eelco heeft zijn boek uitgelezen, Katja heeft de hielen in zijn nieuwe sokken gebreid. Vanmorgen vroeg er uit, want we wilden eerst nog een stukje wandelen en daarna naar een andere camping (met elandgarantie!). We begonnen langs het Storsjoe te rijden, via Lia Gard. Toen we daar een paar jaar geleden waren, werd daar “iets” gebouwd, en we zagen een bordje “pannekagerhytte”. Wij waren in de veronderstelling dat er een restaurantje zou komen, en begrepen niet zo goed dat dat zo slecht werd aangegeven.
Boven kwamen we tot de ontdekking dat het “iets” een prachtige kerk was geworden, met bankjes er omheen voor een groots uitzicht op het meer. Er voor lag een doolhof met steentjes gemaakt. En de pannekoekenhut bleek gewoon de naam van een hutje te zijn.
We reden verder, ondertussen loerend naar een groot beest, dat er niet was. Wel hebben we een hele bak bosbessen geplukt. Uiteindelijk kwamen we uit bij Deset. Daar hebben we even bij de rivier Rena gekeken, en wilden daar de fjell op voor een wandeling. Toen we daar aankwamen bleek het een militair terrein te zijn, en daar konden we dus niet wandelen. In de stad Rena hebben we wat gedronken, met een Oreo/chocolade taart erbij. Dat was genoeg om een paar uur op te wandelen. Eelco kocht er in de sportwinkel een t-shirt, en Katja ging overstag bij de Garnbutik (Needles en Pins). Een heel klein, bomvol wolwinkeltje en deze keer viel meteen een hennepgaren op, waarmee ik wel iets wilde breien.
We reden verder richting de Birkebeinen ski- en fietsroute. Eenmaal boven moesten we weer tol betalen, maar het gebied bestond ook hier weer alleen maar uit weggetjes die naar huisjes gingen. We hebben er twee caches gevonden (en terwijl ik in een greppeltje de cache pak, rijd er een busje met grote snelheid langs, dwars door van die vieze bruine plassen!). En we zagen weer een paar eekhoorntjes, die we deze vakantie wel veel hebben gezien. Een echte grote wandeling zit er hier niet in.
En omdat we morgen rond het middaguur in Oslo moeten zijn voor de boot, gaan we alvast die kant op. Eigenlijk rijden we een stukje verder naar de Olberg camping. Ook hier zijn we al eens eerder geweest, met Fenna in een hut. En daar rende toen een hele kudde elanden voorbij. Ook het logo heeft een eland, dus wij hopen dat we vanavond nog een eland kunnen spotten.
Ja hoor, rond een uur of negen reden wij met de auto (want als je loopt, dan ruiken ze je) een rondje om de camping. En al gauw zagen we een mannetjes eland staan aan de rand van het bos. Een mannetje hadden wij nog nooit gezien, dus dit was al heel mooi. En een eindje verderop stond er nog eentje. Het was al vrij donker, dus moeilijk te fotograferen. Terug, tevreden naar de camping, want nu moesten we de tent nog uitklappen.
