We staan niet al te laat op omdat we vandaag naar Rondane willen. Het is fris en zo nu en dan regent het. Laagjes dus, hemdje, shirt, trui en de regenkleding. Het is nog een stukje rijden. Eerst richting Atna en daarna de weg naar Sollia in. We lopen een stukje naar een oude boom, waar een geocache ligt, en dan rijden we langs het kerkje en verder naar Atnbrua, daar waren we al eerder geweest bij de zaagmolen. Het is enorm opgeknapt, het museum is helemaal nieuw gebouwd. En de oude gebouwen worden gerenoveerd. We kijken er even rond, plassen in het keurige, lekker warme toilet, en rijden verder. 
Bij het uitzichtpunt op de blauwe bergen toch nog maar even een foto, die heel anders is dan twee jaar geleden. Zo nu en dan regent het, maar de natuur vindt dat niet erg. De korstmossen schieten uit de grond, de bodem is bedekt met een heel lichtgroene laag “sneeuw”.
We willen een klein weggetje de bergen in rijden, maar we mogen niet verder. Bij een van deze pogingen stranden we bij wat huizen, en bij de Atna rivier, die hier nogal woest voorbij komt. Omdat we trek hebben, gaan we in het bos wat eten. De regen komt met bakken uit de lucht, dus eten we in de auto.
Bij de Doralseter mogen we wel verder als we de “bom” maar betalen. En dat doen we graag. Het is een mooie weg, en we kunnen buiten een kop koffie en thee drinken.
Even verderop is een meertje, en Eelco gaat proberen een vis te vangen. Ondertussen gaat Katja op zoek naar korstmos om later mee te kunnen verven. Er staan drie soorten, de namen gaan we later opzoeken, we weten alleen het rendiermos. Het korkje (witmos) dat volgens de Noorse verfster op stenen groeit, is hier ook volop te oogsten.
We rijden weer verder en het regent behoorlijk. Boven bij de seter gaan we een stukje lopen, en ineens staat daar een moeder-eland met een jong in de bosjes. Ze kijkt ons een beetje wezenloos aan, en als wij doorlopen gaat ze verder met eten. Wij trekken het laagje regenkleding aan en lopen verder. Op de terugweg zien we ze weer als we wat hoger de berg opklimmen, nu vertrouwd moeder het niet en ze rennen het bos in. Als wij de weg terugrijden, rent er halverwege nog een eland weg. Weer een stukje verderop zien wij een uil (wij hebben in de tent het boek er bij gehaald en we denken dat het een ruigpootuil is geweest).
Nadat wij weer door de slagboom zijn gegaan, rijden we snel terug naar Koppang. het is nog voor achten, dus Eelco kan zijn biertje halen.
Het is laagjesweer in Rondane
