juli 2016 Monthly Archives

08/07/2016

Lofoten, Sandsletta

Idag i natur, vandaag in de natuur.

Na het ontbijt hebben we eerst een papagaaiduiker-safari geregeld bij Sea Safari in Andenes, daar moeten we vanavond om half zeven zijn. We hebben alle tijd om vandaag een grote wandeling te maken. We zijn met de auto een klein stukje terug gereden richting Andenes, daar was een parkeerplek, en daarna moesten we door een schapenhek hadden de mensen van de camping verteld. Het pad was gemarkeerd, behalve het stuk dat naar het strand toe liep. Je kan daar wel naar beneden, maar je moest je eigen pad maken, kijk maar wat voor jullie het beste is, vertelden ze er ook nog bij. Het stuk naar boven was best pittig, we zagen geen enkele markering, maar het pad was goed. Boven aangekomen hadden we natuurlijk een prachtig uitzicht. Het track kan je hier terugzien

We dronken een kopje thee en gingen weer verder. Langs de rand van het bovenste plateau liepen we richting een volgende top, Matinden, die was 408 meter hoog. Boven hing ook weer een book-in-a-box, waar we nog net onze naam in kwijt konden.

Ook hier maar weer een kopje thee, en wat te eten genomen. Vanaf hier hoefden we eigenlijk alleen nog maar naar beneden. Het was half drie, dus we hadden tijd genoeg.De wandeling naar beneden moest langs een riviertje lopen, die waren we op de heenweg ook al over gestoken. Daar aangekomen was er inderdaad geen pad, dus Eelco heeft Katja veilig naar beneden gepraat.

Halverwege dachten we dat we er al bijna waren, maar in de bergen is het heel lastig om diepte te kunnen meten. Op het gras aangekomen, voelden we onze knieen en kuiten goed. Nu alleen nog maar over het strandpad richting de auto. Maar er was toch nog wel een heel stuk berg dat uit zee omhoog kwam, en waar wij nog oveheen moesten. Dat was een tegenvaller, het was nog een enorme klim omhoog, en daarna moet je dan ook weer naar beneden. Gelukkig hadden ze een groot touw opgehangen, zodat we wat grip hadden. Ik wilde abseilen, maar het leek er meer op dat ik naar beneden liep en een touw vasthield (vond Eelco). Toen we bij de auto aankwamen van het bijna zes uur!

In de hut hebben we heel snel wat gegeten, en spullen gepakt om mee te nemen naar de zee. We waren er mooi op tijd, en kregen van een Spaanse jongen enthousiast uitgelegd welke vogels we zouden gaan zien. Daarna werden we in de veilige pakken gehesen, en liepen we naar de Rib-boot.Voordat we gingen was duidelijk geworden dat ik echt niet zeeziek zou worden, voor alle zekerheid had ik toch maar een pilletje genomen, maar ik geloof niet dat dat nodig was. Het was fantastisch, we gingen met een behoorlijke vaart eerst richting Puffin (papagaariduiker)eiland, een groot puntvormig eiland dat voor Bleik uit de zee opreist. We zagen er honderden, nee duizenden Puffins. Sommige hadden echt zo’n bek vol visjes!

Ze vlogen heen en weer, zaten op de rots oor hun nest, en zwommen en doken in de zee. Daarnaast zagen we ook een paar zee-arenden, wat alkjes en een “kleine jager”. Nadat wij nog een keer onder een enorme wolk puffins waren gevaren, gingen wij richt het Jan van Gent-eiland.

Er zaten ook heel veel alscholvers. De Jan van Genten vlogen heel sierlijk over ons heen!

Daarna heeft kapitein Hendrik ons ook nog even op wat zeehondenkopjes in het water getrakteerd.

Het was een geweldige ervaring! De terugweg ging in een enorm snel tempo, inclusief de golven!
We hadden vanmorgen ook al geregeld dat we vanavond na de safari in de hotpool terecht zouden kunnen. We gaan ons nu snel omkleden.

07/07/2016

aalscholvers, jan van gent, Matind, papegaaiduikers, puffins, Sea Safari, wandelen

Potvissen

Het heeft vannacht vreselijk gestormd, en terwijl de voorspellingen hadden verteld dat het rond een uur of drie wel wat zou bedaren, ging de storm gepaard met veel regen tot een uur of negen door. De daktent klapperde en flapperde, de auto bewoog, we hadden het koud en hebben steeds maar even geslapen. En toen we vanmorgen de trap afkwamen, bleek de ondertent kletsnat te zijn. We hadden al een hutje voor vandaag geboekt, en al snel kwamen ze laten weten dat we er in konden. De kledingtas, die ook was ingeregend, hebben we meteen in de hut uitgepakt. Lekker het kacheltje aan, en alle natte spullen hebben we gezellig aan het stapelbed gehangen (dat is het enige nadeel van een hut, je slaapt meestal boven elkaar). Eelco moest zich om kwart voor twee melden in Andenes voor de walvissafari.

Eerst krijg je een rondleiding door het museum, en daarna vertrek je met de boot. Het was nog niet zeker of en wanneer de boot zou vertrekken, omdat het zulk slecht weer was geweest. Eelco had geluk, want om vijf uur zou de boot uitvaren. Katja kon ook alleen mee naar het museum, en heeft daarna de boot uitgezwaaid.
De walvissafari begon met een stuk buitengaats te varen, en dit ging over flinke golven. Die golven zijn de hele avond gebleven. Denk je stevig te staan, de boot wordt de ene keer van voor naar achter over een golf gegooid om daarna van links naar rechts te gaan, vasthouden is dus wel handig wil je niet op de grond vallen. We hebben getracht de hoogte van de golven te schatten en we kwamen tot een meter of 4 a 5 hoog. Andere delen (vermoedelijk diepere) waren wat rustiger. De meeste mensen bleven fit maar een enkeling werd toch wel geleidelijk steeds witter en een tweetal zelfs echt zo ziek dat ze de mooie momenten moesten missen. Al vrij snel zagen we een “spuiter”, en daarna een duik, en een staart verweg, maar het was een goed begin.

Onze “EWACS” medewerkers luisteren permanent naar de geluiden in de zee en geven ons berichten door zoals dive dive, als de walvis gaat duiken of, he will be on the surface within 20 minutes. Daarna nog twee keer een walvis (potvis) gezien onder het genot van een kop koffie en een “maria kaakje”.

Daarna soep en brood voor iedereen en toen vol gas terug naar Andenes. Een bijzondere ervaring met veel wachten en over de zee turen.

Na afloop de daktent nog uitgeklapt en op de wind te drogen gezet, daarna een lekkere hete douche.

Een heel bijzondere ervaring die je als je tegen varen kan echt niet mag missen. Nu de papagaaiduikers nog ….

Maar hoe gaaf is dit ….

Vanavond lekker slapen en dromen over walvissen ….

06/07/2016

https://goo.gl/maps/Sfbxf9qjp132

andenes, potvis, potvis kijken, stave camping, walvissen

Water en wolken.

We waren bijtijds wakker, het is wat koeler dan de dagen hiervoor. We ontbijten en klappen snel de tent in. Vandaag rijden we eerst dwars het eiland Senja over om in het Noorden de toeristische route te nemen.

Op de boot en bij verschillende winkels hebben wij gezien dat er in het Krakkeslottet bij Bovaer een internationaal kunstfestival is.

Het is een geweldige plek, het zijn een paar huizen aan elkaar op een eilandje, verbonden door steigers en trapjes. Eerst drinken we een kopje koffie/thee en daarna wandelen we over de tentoonstelling. Buiten is een fotoproject van een Nederlander over de genetische onderzoeken bij de Sami. Binnen staan mechanisch aangedreven molentjes met hamertjes (met bolletjes wol eromheen) die op een xylofoon vallen. Buiten staan dezelde molentjes, maar die draaien op de wind. Binnen ook ouderwetse en moderne 3d plaatjes. En er was een minibioscoop met heel diverse filmpjes.

Verder over de toeristische route, waarin twee heel mooie uitzichtpunten zijn gebouwd. Bij één daarvan gaat Eelco even vissen, en Katja vindt daar een geocache.

We zetten de route naar het Gryllefjord in de TumTum, Katja was er van overtuigd dat de laatste ferry naar Andenes vandaag om 17:00 uur zou gaan. Het was al behoorlijk druk bij de kade, maar nog geen boot te zien. Na een half uur was er nog steeds niets, en mensen liepen af en aan. Wij keken nog maar eens op de Ferry-app op de telefoon en zagen dat de boot om 17:00 uur uit Andenes weg ging, en pas om 19:00 uur bij het Gryllefjord zou vertrekken. Wij gingen eerst de Joker in om klesklyper te kopen (knijpers) en daarna naar een bar voor koffie/thee. De overtocht zou ruim anderhalf uur duren, dus daar zouden we wel wat te eten nemen. Even over 19:00 uur kwam de ferry aan, en daarna begon het puzzelen. Twee enorme campers naar binnen, een kleine lage auto daarnaast. Uiteindelijk werden wij naar voren gedirigeerd, maar we moesten toch nog wachten. Wij waren weer een van de laasten die naar binnen mochten, gelukkig dat ik dacht dat de boot eerder zou vertrekken, anders hadden we tot morgenochtend moeten wachten. En toen begon de reis, het was ondertussen harder gaan regenen en ook gaan waaien. De tocht ging eerst het fjord uit, en daarna vrijwel over open zee. Eelco heeft nog foto’s gemaakt, Katja heeft zich vooral geconcentreerd op haar breiwerk, en heeft heel wat minuten voorbij gebreid. Als ze al naar buiten keek, zag ze de ene keer water, de andere keer wolken. Er was helemaal niets te eten, maar dat wilde ik ook helemaal niet. Het was nu echt duidelijk, Eelco gaat morgen alleen op Walvissafari.

Bij Andenes aangekomen reden we snel richting Stave, waar we een hut wilden nemen, die waren er niet meer, dus we hebben toch de daktent maar uitgeklapt. Voor morgen hebben we wel al (de laatste) hut gereserveerd. We nemen nog een kopje soep, terwijl de wind aan onze tent rukt, daarna een borrel en dan naar bed. De tent klappert en flappert, het grondzeil maken we voor de eerst keer vast en de bodem verzwaren we met de kratten.

Weer in de ochtend: 15 graden 3 Beaufort lichte regen

In de middag en avond naar 6 Beaufort regenbuien en 10-12 graden

Locatie

05/07/2016

https://goo.gl/maps/VYWmjJd3dnq

1 comment

artijuli, cultuur, Krakkeslottet, Stave, storm

Naar Senja.

We hebben ons vanmorgen verslapen! We wilden de ferry van 10:15 uur hebben, en om half tien keek ik eens op mijn telefoon hoe laat het was. De volgende ferry zou pas om 14:00 uur gaan, dus besloten wij snel aan te kleden en in te pakken. Dat lukte, en met een kop thee/koffie in de auto sloten wij om 10:10 uur aan bij een enorme rij auto’s voor de ferry naar Botnhamn op het eiland Senja. De rij slonk langzaam maar zeker. Toen wij vooraan stonden leek de boot echt helemaal vol, maar nee, we konden nog mee. Eelco stuurde behendig, op aanwijzing van het personeel, de auto dwars naar binnen, zodat hij precies tussen twee auto’s in paste. Katja was er al uitgestuuurd, omdat de auto zo krap stond dat ze er anders de hele reis in moest blijven. Nadat de klep dicht was, kon Eelco weer een stukje terug, zodat ook hij er uit kon.

Op Senja zijn wij meteen even naar het noorden gereden, waar Eelco zijn eerste gulletje van deze vakantie heeft gevangen (voor de niet-vissers, dat is een kleine kabeljauw).

Vervolgens gingen we terug richting de haven om onderlangs over het eiland naar het nationaal park Anderdalen te gaan om later te wandelen. Helaas bleek dat ons internet in Nederland het niet meer deed, dus moest Eelco het een en ander regelen, wat tijd kostte. Gelukkig is het hier mooi, dus ook als je dingen moet regelen, heb je een mooi uitzicht, of kan je een stukje naar het water lopen. Eelco heeft ook nog een tweede gul weten te vangen en zo hadden we een maal voor het avondeten. De lunch hebben we met een hotdog gedaan.

We hebben een camping gevonden tegenover het Park, de Tranoybotn camping. Na het eten van de gulletjes, zijn we de weg overgestoken naar het Nationaal Park. Het was prachtig licht, en het was erg mooi. Wij hadden echter nog wel een eland verwacht, maar we zagen geen enkel spoor van een eland,hert of ander dier. Behalve wat padden die ook gebruikt maakten van de loopplanken over het moeras. Terug op de camping nog even lekker gedoucht. We hebben trouwens nog geen camping gehad waar de douche tegenviel, ze zijn altijd lekker warm!

Weer 17-20 graden, Wind 3-4 baufort

Locatie

04/07/2016

https://goo.gl/maps/V8roYwV7Em52

anderdalen, gul, senja

Zomereiland.

Het was geen overbodige luxe om een hutje te nemen vannacht, het heeft de hele nacht gestormd. Al vlak na het begin van de reis vanmorgen heeft Eelco gevist bij Sorstraumen, want bij straumen zit meestal vis. En toen we weer een eindje hadden gereden, kwamen we bij een oude Sami nederzetting, zo bijzonder dat het er nog stond, binnenin stond ook nog een heel fornuis (weliswaar verroest maar toch).

Onderweg naar Tromso zagen we op de kaart een klein omweggetje naar “iets”, het bleek een ruine te zijn bovenop een heuvel van wat opgeblazen bunkers uit de oorlog, ook nog het onderstel van een kanon. We hadden er al eerder over gelezen, hier in het Kafjord is het tijdens de oorlog onrustig geweest. En tussen de stenen lag ook weer een geocache.

We zijn ook in een fuglekikkerbu geweest, dat klinkt toch heel anders dan een vogelkijkhut.
Vanaf Olderdalen hebben wij onze eerste ferry van de vakantie genomen, gelukkig hadden ze verse wafels met room en jam. Daarna reden wij in colonne naar de volgende ferry, door een enorme laag water in de tunnel ging iedereen op de rem, waardoor er bijna een kettingbotsing ontstond in de tunnel. Het liep goed af, en we konden zo doorrijden de ferry op naar Breivikseidet.

Van daar af probeerden we nog een leuke route te doen, maar voor we het wisten zagen we de Ishavkathedraal al liggen. Een mooie kathedraal, terwijl we er langs lopen, zien we dat het van gewoon golfplaat is gemaakt.

Na het rondje om de kerk, zijn we naar het centrum van Tromso gereden. Dat viel wel tegen, de straten waren opengebroken, en de winkels waren dicht (omdat het zondag is) en een paar oude gebouwen staan in de steigers (eigenlijk staat heel Tromso en omgeving in de steigers). We hebben even langs de Hurtigruten gewandeld, en toch nog wel wat mooie oude huisjes gezien in het centrum, en wat al was gerenoveerd ziet er erg mooi uit. Omdat het nog wat vroeg was voor het avondeten besloten we op zoek te gaan naar een camping. Die in de stad was ons afgeraden, maar er zat er nog eentje een stukje noordelijker.

Langs het fjord ging het vreselijk te keer, golfjes op het water en flink dobberende bootjes. Bij de camping aangekomen, bleek deze nog niet op volle toeren te draaien. Bovendien was er geen plekje dat een beetje beschut was. Jammer, toch nog terug naar de stadscamping dan maar. Ik heb nog nooit een camping gezien met kunstgras, maar hier hadden ze dat, het was één grote camperparkeerplek. Wij zouden eventueel op de special-camper plaats mogen staan, maar daar was zelfs geen kunstgras en alleen beton (wegblijven dus).

We zijn doorgereden naar het eiland Kvaloy. We vonden wel een bordje “camping”, maar die was nergens meer te vinden. Wel kwamen we toevalling nog wat rotstekeningen tegen van rendieren.

Bij een bed en breakfast bleek de prijs wel erg hoog, en dan had ze nog niet eens breakfast. Maar de eigenaresse wist wel te vertellen dat er vlak bij het Sommaroy een plek was waar altijd tenten en campers staan. Daar zijn we toen maar naar toe gereden. En om 22:00 uur hebben wij de daktent opengeklapt op een fantastisch stuk Noorwegen. Uitzicht over de Noorse Zee, een strandje en een paar buren. Wij gaan vannacht slapen bij het geluid van de rollende golven op het strand!

Temperatuur 20-22 graden lopend naar 15 wind tussen 6-7 Beaufort lopend naar 2

Locatie

03/07/2016

https://goo.gl/maps/WcCgUBqTK132

1 comment

rotstekeningen, tromso

Een Noorse simkaart.

We hadden weer een prachtige zonnige nacht, maar omdat de zon achter een berg zat, is het niet te warm geworden.

We zijn naar Alta gereden en wilden de Noorderlicht kathedraal bekijken, maar daar was net een trouwerij, dus konden we er niet in. Vanmorgen hebben wij weer wat nieuws geleerd over Noorwegen. Wij hebben sinds twee jaar een Mifi, daarmee kunnen we overal internetten (dat is handig voor het weblog). De eerste buitenlandse simkaart kocht ik in Zweden, die werd er voor mij netjes ingezet, de code werd ingetypt en we kunnen overal internetten, wel even opletten dat we jaarlijks “up toppen”. In Noorwegen ligt het wat anders, ik zal jullie alle details besparen. Het komt er in het kort op neer dat Telenor het concept “toerist” niet kent en je een Noors persoonsnummer nodig hebt. Validatie kan met je paspoort, maar dit vraagt veel gedoe en een maand later is de sim weer offline. Twee jaar gedoe, en vanmorgen zei de Telenor verkoper dat we het maar via Mycall moesten proberende concurent dus. Binnen een uur waren we probleemloos on line! Daarna gingen wij dit vieren, met een taartje natuurlijk. De Noren lijken niet in de weg gelegd zijn voor de soms drukke horeca, was merkbaar lange rijen bij de koffie en de kassa, en stagiaires eigenlijk niets doen behalve heen en weer lopen!
Het werd tijd om te gaan rijden, richting Tromso, maar dat zouden we in ieder geval vandaag niet halen. Eelco heeft nog even gevist in het Kafjord waar een grote slag geleverd is tijdens de oorlog. Onder de brug waar de straumen zijn, is het altijd goed vissen.

Verder langs het fjord, weer de mooiste uitzichten en fotogenieke momenten. Maar we wilden ook nog even wandelen en we reden tussen het Langfjord en het Burfjord over een mooi stuk. Waar het bordje “Ut i Nord” aanwees waar je kon wandelen zijn we gestopt.

Er stond ook aangegeven dat we vriendelijk moesten zijn voor de rendieren die hier zouden grazen. Wij hoopten op een enorme kudde, maar we vonden alleen een gewei. Na een flinke klim waren we blij met het briesje dat er was, zo konden we even afkoelen.

Het briesje zal vannacht een storm worden, en we willen niet wakker liggen van welke klapperende tent dan ook. Dus bij Sekkemo hebben we een hutje genomen.

Temperatuur 22 graden en zon, wind 5-6 beaufort.

We zijn hier :

02/07/2016

3 comments

gewei, Noorse simkaart

Bruinvissen, rendieren en een vos.

Vannacht heeft de hele nacht de zon geschenen, en het was 24 graden toen we rond 6 uur wakker werden van de stevige wind die de ramen deed klapperen. Slapen was er niet meer bij, dus konden wij bijtijds gaan rijden. Het eerste stuk zuidwaarts was hetzelfde dat wij twee dagen geleden hadden gereden. Halverwege zag Eelco dat er vis in het fjord was. En terwijl Eelco visjes aan het vangen was, en Katja met water uit de zee haar aquarelpotloden aan het proberen was, hoorden wij gesputter uit het water. En ja, daar zwommen twee bruinvissen gezellig naast elkaar, heel sierlijk kwamen ze steeds een stukje boven water. En zo bleven ze een hele tijd doorzwemmen!

Na dat spektakel reden wij in opperbeste stemming verder, bij een zilversmid zijn we naar binnen gelopen, en daar heeft Katja een (bronzen) sjaalspeld gekocht, het is het Sami teken voor de middernachtszon.

Vandaag stond de nationale toerischtische route naar Havoysund op het programma. We reden vooral langs het fjord en bij de eerste stop in het Lillefjord hebben we de gevangen vis gegeten. Terwijl Katja ondersteboven aan het bruggetje hing om een geocache te pakken, begon het te regenen. Alles snel ingepakt en ook bij de cache meegenomen (voor de niet-geocachers onder de lezers, het is de bedoeling dat je je naam opschrijft op het boekje dat in de geocache zit, en het dan weer teruglegt!).

Bij een volgende stop was een korte wandeling naar een aantal nederzettingen uit de steen- en de ijzertijd. Helaas begrepen wij niet zo goed waar we naar moesten kijken, en hebben we zelf de geschiedenis een beetje bedacht. Bij de laatste stop kwamen we een vos tegen, die rustig de restjes van de picknicktafels kwam eten.

En zo kwamen we uiteindelijk in Havoysund, een leuke plaats met mooi gekleurde huisjes. En een bordje Arctic View. Dat wilden wij natuurlijk zien, en via een 4-km lange weg reden wij door het windmolenpark naar boven, waar we inderdaad een prachtig uitzicht hadden, en waar we een heerlijk stuk kulrotkaker (worteltjescake) hebben gegeten.

De terugweg hebben we wat sneller gedaan, en omdat het erg donker werd, en er steeds heftige buien waren, zijn we doorgereden naar Alta. De weg over de fjell was prachtig, regenbogen, rendieren en riviertjes.

We staan nu droog op de camping Solvang, op een gezellig veldje tussen de dennebomen, en aan het Altafjord. Eerst was ons uitzicht een droge vlakte, nu stroomt het langzaam vol met water.

Weer 22-24 graden wisselvallig, met felle buien en windkracht 5

Locatie :

Camping Solvang ACSI
https://goo.gl/maps/izGnoKMwM6x

01/07/2016